Η δασκάλα Ελένη Καλούδη κατάγονταν από την Αρκαδία.
Υπηρέτησε στην Λεκάνη Καβάλας το 1930-1931.
Οι κάτοικοι τού χωριού, πρόσφυγες από τον Πόντο το 1923, ίσα-ίσα άρχισαν να στρώνουν κάπως την ζωή τους στον νέο τόπο.
Στα χρόνια εκείνα το σχολείο ήταν διθέσιο και τα παιδιά πάρα πολλά. Ο άλλος δάσκαλος ήταν ο Γιάννης Πεϊμανίδης, ο πατέρας τής μάνας μου.
Η μάνα μου γεννήθηκε εκείνη την χρονιά τού '31 και την βάπτισε η Ελένη.
Η Ελένη, διακρίνονταν για το ήθος, την ευγένεια και την μόρφωσή της.
Στην κατοχή εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και εκτελέστηκε από τούς Γερμανούς το 1943.
Πέθανε για τα ιδανικά της Λευτεριάς πού δίδασκε στα προσφυγόπουλα της Λεκάνης.
Αιωνία σου η μνήμη, Ελένη μας.
Είναι μεγάλη μας τιμή πού δίδαξες κάποτε στον τόπο μας..
2 σχόλια:
ΑΘΑΝΑΤΗ!
Νά σε καλά που μας θυμίζεις αξιόλογους ανθρώπους προηγουμένων γενεων
Δημοσίευση σχολίου