Η επέτειος της 5ης Οκτωβρίου 1912

" Επέτειος λησμονημένη, την οποία ο Ελληνισμός κακώς δεν εορτάζει, είναι η 5η Οκτωβρίου 1912. Η μέρα που η μικρή Ελλαδίτσα «της Μελούνας» κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία και εισήλθε στον πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο. Που μαζί με τον δεύτερο, του 1913, οδήγησε στην απελευθέρωση της Μακεδονίας, της Θράκης, της Ηπείρου και των νησιών του Αιγαίου. Διπλασιάζοντας την ελλαδική επικράτεια."
Τού Λάζαρου Μαύρου, από την "Σημερινή", της Κύπρου.






Ήταν τότε, πού ο Μέγας Κρητικός ανόρθωσε μέσα σε δύο χρόνια, οικονομικά καί στρατιωτικά την Ελλάδα της Μελούνας, και την κατέστησε ικανή, απο μίζερο Πελοποννησιακό κρατίδιο, να σταθεί αντάξια των προσδοκιών τού Ελληνισμού.. Μέσα σε δύο χρόνια..
Κι εδώ, 20 χρόνια οι μέν, 6 χρόνια οι δέ, 3 χρόνια ο άλλος, οι φαύλες οικογένειες, πού τό μόνο πού τούς νοιάζει είναι η ευδαιμονία εαυτών και τού εξωνημένου κρατικού προσωπικού, έχουν την Ελληνική κοινωνία υπό κρατική κατοχή, και ανερυθρίαστα, ερήμην μας,διαπραγματεύονται το ξεπούλημα της Κύπρου, τού Αιγαίου και της Θράκης....


Η ΔΗΘΕΝ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

Όχι, η Ελλάδα και η Δύση δεν έχει Δημοκρατία.
Γιατί, Δημοκρατία στον Ελεύθερο πολύσημο και πλουραλιστικό Ελληνικό κόσμο, σήμαινε Ελευθερία, δηλαδή αυτονομία ατομική, πολιτική και κοινωνική...
Τό "μη υπό εταίρων άρχεσθαι", όπως έλεγε ό Αριστοτέλης.
Όταν μπροστά στην Δημοκρατία βάζουν τό "έμμεση", είναι σαν να βάζουν τό "ολίγον" μπροστά απο τό "έγγυος".
Ούτε καν αντιπροσωπευτικό σύστημα δεν έχει η Ελλάδα και ο Δυτικός κόσμος..
Εχει προ-αντιπροσωπευτικό σύστημα, όπου την πολιτική την ασκεί τό κράτος, πού προσποιείται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα της κοινωνίας, ενώ την έχει να ιδιωτεύει στό περιθώριο.
Έρχεται να μας διδάξει δήθεν Δημοκρατία, η Δύση,
πού μόλις πριν από 200 χρόνια κατέκτησε την ατομική ελευθερία έναντι τού Δεσπότη φεουδάρχη,
και πού στο πολιτικό επίπεδο, αντικατέστησε την Μοναρχική Δεσποτεία, με την δεσποτεία του κράτους-Θεσμού.
Σε ποιους; Σε εμάς, πού 3000 χρόνια στις πόλεις μας και στα κοινά μας διακονούσαμε την Ελευθερία...
Πού την διαφυλάξαμε κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, ακόμα και μέσα στην Τουρκοκρατία..
Κάντε κλίκ στην παρακάτω φωτογραφία:
Πόντος.
Περιοχή Αργυρούπολης.
Είναι το οροπέδιο όπου κρύβονταν το χωριό τού παππού μου και της γιαγιάς μου, τά Κοτύλια, πίσω από το κτίσμα πού μόλις διακρίνεται στο βάθος, και πού ήταν η εκκλησία τού χωριού..
Κρύβονταν εκεί για να παραμείνουν Ελεύθεροι..
Ήρθαν εκεί, 100 χρόνια πρίν απο τον ξερριζωμό, για να αποφύγουν την αυθαιρεσία των τοποτηρητών τού Οθωμανικού Κράτους, των ντερεμπέηδων..
Τό χωριό έπαιρνε μόνο του, όλες τίς αποφάσεις πού αφορούσαν την κοινωνία του..
Η ασθενής παρουσία του Οθωμανικου κράτους, βάραινε μεν, αλλά δεν αλλοίωνε το γεγονός της Ελευθερίας της κοινωνίας τού χωριού.
Δεν υπήρχε τσιφλικάς, δεν υπήρχε μισθωτή εργασία....
Μόνο στα τελευταία χρόνια, έφθασε ο χαλασμός των Νεότουρκων και τού Κεμάλ...
Καί μας φέραν εδώ, για να μας φορεσουν καπέλο την δεσποτεία τού Ελλαδικού Εθνους-κρατους.
Πού αποσιωπούσε την Ιστορία μας, γιατί δεν τού συνέφερε να την αναφέρει..
Πού όταν πιά δεν μπορούσε να μας κρύβει πίσω απο τίς Λευκες σελίδες της κρατικής Ιστορίας, μας "συνώστιζε" 'ως καλοκαιρινούς παραθεριστες, στίς παραλίες της Σμύρνης...
Πού ήθελε να ντρεπόμαστε πού μιλούσαμε την Ποντιακή μας διάλεκτο, διότι η κρατική μονοκρατορία δεν ανέχονταν την πολυσημία..
Ολα έπρεπε να εγκιβωτιστούν στα κρατικά-κατοχικά προτάγματα...
Μία γλώσσα, ένα Εθνος(-κρατος), μία ομοιογενής και ομοιογενώς υπόδουλη κοινωνία...
Αλλά, εμείς, οι Μικρασιάτες, με πρωτοπορία τον τότε και νύν αδούλωτο Πόντο μας, τούς χαλάσαμε την σούπα..
Τούς αναγκάσαμε να δεχτούν επίσημα τήν Γενοκτονία μας.
Γεμίσαμε την χώρα Ποντιακούς Συλλόγους...
Διδάσκουμε τόν πολιτισμό μας, τούς χορούς μας, τήν μουσική μας, και εσχάτως την γλώσσα μας.
Ολοένα και πληθαίνουν τα σχολία τής Ποντιακής γλώσσας, τώρα πού σιγά-σιγά φεύγει και η δεύτερη προσφυγική γενιά.
"Ερχόμαστε από πολύ μακριά..."
Καί είμαστε η Ελλάδα πού αντιστέκεται στό μίξερ της ασπόνδυλης ομογενοποίησης..


ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ ΚΑΤΆ ΤΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΣΑΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΚΡΑΤΙΚΉΣ ΔΕΣΠΟΤΕΊΑΣ.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΕΣΜΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΣΑΝ ΕΝΤΟΛΕΙΣ ΠΡΟΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΥΣ.

Μας καλούν κάθε τόσο να τούς νομιμοποιούμε στις εκλογές, και ύστερα μας βάζουν στο ψυγείο για τέσσερα χρόνια.
Σ' αυτά τα χρόνια, μπορούμε να ιδιωτεύουμε, να παράγουμε κάτω από απάνθρωπες συνθήκες και ύστερα να καταναλώνουμε. Εχθρεύονται την ιδέα να ασκήσουμε ως Δήμος ή ως "κοινόν", την πολιτική εξουσία..
Όχι, η Ελλάδα, δεν έχει τούς ηγέτες πού τής αξίζουν..
Αυτοί είναι άξιοι, μόνον τού κατοχικού επί του Ελληνισμού κράτους....
Τού κράτους του 1897 και τού "οίκαδε", τού 1920..
Ρώτησαν αυτοί οι κύριοι τού "οίκαδε", τα δύο εκατομμύρια των Μικρασιατών Ελλήνων, πού σφαγιάζονταν από το 1914 έως το 1918, αν συμφωνούν με το "οίκαδε" τους;
Μας ρώτησαν, όταν μας παράτησαν στην Σμύρνη για να μας σφάξει ο Κεμάλ, και απαγόρευσαν δια νόμου την επιβίβαση μας στα πλοία ή μη μόνον τού οπισθοχωρούντος στρατού;
Μας λογάριασαν, όταν δεν έστειλαν ούτε μια σφαίρα στο Ποντιακό Αντάρτικο (μέ ευθύνη και τού Βενιζέλου), πού αγωνίζονταν για την σωτηρία των γυναικόπαιδων, στα βουνά της Πάφρας και της Σάντας;
Ρώτησαν το 1959 τούς Έλληνες της Κύπρου για τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου; Γιατί, όταν αναγκαστικά τούς ρώτησαν το 2004, τούς έτριψαν στην μούρη το Ελληνοκτόνο έκτρωμα Αναν..
Η μετριότητα τού ανελλήνιστου Ανανολάτρη, είναι άξια μόνο τού μετριότατου κρατικού μηχανισμού, πού φιλοδοξεί, αύριο να εκπροσωπήσει
Σήκω, ελληνική κοινωνία, και ζήτα συνταγματική μεταρρύθμιση ώστε να ελέγχεις ουσιαστικά τό πολιτικό προσωπικό, και όχι να σε δυναστεύει εκείνο..
1. Ανα εξάμηνο, ο βουλευτής να απολογείται σε σώμα χιλίων κληρωτών πολιτών, πού θα έχει δικαίωμα ανάκλησής του, εάν αθετεί αυτά για τα οποία τον εξέλεξαν
2. Οι πολιτικοί να δικάζονται για τίς πολιτικές τους παραλήψεις καί όχι μόνο για τα ποινικά τους παραπτώματα..

Γιώργος Πολυχρονίδης
3/10/2009