Από το βιβλίο του Γ. Κοντογιώργη: "Η Δημοκρατία ως Ελευθερία", εκδόσεις Πατάκη.
".....Είναι όμως όντως το νεοτερικό σύστημα αντιπροσωπευτικό;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προϋποθέτει- όπως και στην περίπτωση της δημοκρατίας- την αποκρυπτογράφηση της έννοιας της αντιπροσώπευσης.
Η αντιπροσώπευση ως έννοια αξιώνει πρωταρχικά τη διαφοροποίηση της ιδιότητας του εντολέως και του εντολοδόχου, ήτοι το ανήκειν αυτών σε διαφορετικούς φορείς.
Εν προκειμένω, για να χαρακτηριστεί ένα σύστημα αντιπροσωπευτικό, πρέπει η ιδιότητα του εντολέα να ανήκει στο σώμα της κοινωνίας. Πρέπει δηλαδή η κοινωνία να αποβάλει το καθεστώς του ιδιώτη και να συγκροτηθεί σε δήμο, σε διαρκή θεσμό της πολιτείας, ο οποίος να βουλεύεται για τις αρμοδιότητες που προσήκουν στην ιδιότητα του εντολέα.
Στό πλαίσιο αυτό, ο δήμος-εντολέας
- καθορίζει το περιεχόμενο της εντολής (το σκοπό της πολιτικής, το περιεχόμενο των πολιτικών που θα εφαρμοστούν),
-ελέγχει ,
-υπάγει στην διακαιοσύνη τον εντολοδόχο,
-ανακαλεί ελευθέρως την εντολή και πολλά άλλα.
Ποιό απο τα στοιχεία αυτά της αντιπροσωπευτικής αρχής κατέχει σήμερα το σώμα της κοινωνίας; Προφανώς κανένα!
-Η κοινωνία είναι ιδιώτης,
-δεν συγκροτεί δήμο,
-δεν υπάρχει ως θεσμός της πολιτείας.
Η ιδιότητα του εντολέα κατέχεται ρητά απο το κράτος, όπως και η ιδιότητα του εντολοδόχου.
Σκοπός της πολιτικής δεν είναι το κοινό/κοινωνικό συμφέρον, αλλά νεφελώδεις έννοιες, όπως το γενικό, εθνικό ή δημόσιο συμφέρον, των οποίων επιπλέον αυθεντικός εκφραστής ορίζεται το κράτος, όχι η κοινωνία.
Τέλος, είναι προφανές ότι η πολιτική πράξη και συνακόλουθα , η πολιτική τάξη τοποθετούνται υπεράνω του νόμου, δεν υπόκεινται στη δικαιοσύνη....."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου