Κατόπιν σκέψης εμβριθούς γεμάτης φαντασία,
Πασπαλισμένης με θυμό, με σαδισμό και βία,
Ιδού, παρουσιάζω σας, των βάσανων το μείζον
Από αηδία, σαδισμό, και σιχασία σφύζον
Δεν σας μιλώ για φάλαγγα, μέγγενη στο κεφάλι,
Γαργαλητό ολοήμερο, με γάτα στο τσουβάλι,
Ζεματιστά ολόφρεσκα αυγά στις αμασχάλες,
Κινέζικο μαρτύριο μες της βροχής τις στάλες,
Ούτε σας λέω στους όνυχες να μπήξετε καλάμι,
Ουδέ βελόνες καυτερές στου πέους το κεφάλι,
Τσιγάρα να μην σβήσετε σε στήθη γυναικεία,
Ούτε να υποχρεώσετε σ’ αιώνια ορθοστασία.
Μηδέ να τους συσφίξουμε με την γροθιά τ’ αρμίδια,
Καλίγωμα παλουκωτό , γδάρσιμο σε λουρίδια,
Κάψιμο σε ψηλή φωτιά, και ρώσικη ρουλέτα,
Εμβύθιση σ απόπατο, φαΐ απ την τουαλέτα.
Μόν λέω να τους βάλουμε στο μέγιστο μαρτύριο,
Στο πιο φριχτό κι απάνθρωπο γι αυτούς βασανιστήριο,
Μ΄αυτό που θα τινάζαν τα μυαλά τους στον αέρα:
ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΝΕ ΤΙΜΙΑ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου