Λιβερά

Η Ματσούκα της Τραπεζούντας, όπως φαίνεται από τον δρόμο πού οδηγεί απο την Ματσούκα πρός την Λιβερά. Αριστερά φαίνεται τό ρέμα πού οδηγεί στην Παναγία Σουμελά (στά 20 χιλιόμετρα, από δρόμο πού ελίσσεται παράλληλα μέ της Παναγίας τό ποτάμι πού βρίσκεται στο βάθος τού ρέματος.). Εκέι, στην εισοδο της ρεματιάς πού οδηγεί από την Ματσούκα στην Παναγία Σουμελά, καί δεξιά κι αριστερά από της Παναγίας τό ποτάμι, βρίσκεται τό χωριό των γονέων της μάνας μου, Ιωάννη Πεϊμανίδη καί Ελένης Πεϊμανίδου (τό γένος Κοταλακίδη). Τό χωριό λεγόταν Κοσπιδί καί σήμερα τό μετονόμασαν σε Cosandere. Είχε πολλούς συνοικισμούς. Οι δικοί μου καταγόταν απο τον συνοικισμό Βερίζενα.
Η θέση τού συνοικισμού Βερίζενα της Κοσπιδής. Τά σπίτια έχουν χρησιμοποιηθεί σάν οικοδομικό υλικό καί δεν υπάρχουν πιά. Μόνο κάποια ερείπια πού θά δούμε σε επόμενη ανάρτηση. Διακρίνεται η εκκλησία της Παναγίας, οπου και οι ταφοι των προγόνων μου...
Η Λιβερά είναι ορεινό χωριό, στό βουνό πού οριοθετεί από αριστερά τό ρέμα πού οδηγεί από την Ματσούκα στην Παναγία Σουμελά. Βρίσκεται ακριβώς επάνω από την Κοσπιδί, που βρίσκεται χαμηλά, ένθεν καί ένθεν τού ρέματος. Η Λιβερά ηταν έδρα της Μητροπόλεως Ροδοπόλεως. Ο παπούς μου πήγε τίς δύο πρώτες τάξεις τού δημοτικού στό σχολείο τού χωριού του (αυτές μόνο είχε η Κοσπιδί). Τίς υπόλοιπες έξι τίς έκανε στην Λιβερά. Καθημερινά ανεβοκατέβαινε από την Κοσπιδί στην Λιβερά. Η Λιβερά είναι η πατρίδα τού Ηλία Καραγκιόζ (προηγούμενη ανάρτηση), καί τού μπάρμπα Σαλίχ (σέ επόμενη ανάρτηση).Στήν επάνω φωτογραφία φαίνονται τά ερείπια Βυζαντινού φυλάκιου πού έλεγχε τόν δρόμο Ματσούκας-Παναγίας Σουμελά καί πού βρίσκεται αριστερά καί δίπλα από τόν ανηφορικό δρόμο Ματσούκας-Λιβεράς.
Ο Μητροπολιτικός ναός τού Αγίου Γεωργίου, της Μητροπόλεως Ροδοπόλεως στήν Λιβερά. Τώρα, χρησιμοποιείται σάν Τζαμί.Πλαϊνή όψη.
Αη-Γιώργης Λιβεράς. Μπροστινή όψη.
Ακριβώς δίπλα καί χαμηλότερα, ο χώρος όπου βρίσκονταν τό διόροφο κτίριο της Μητρόπολης Ροδοπόλεως, πού κατεδαφίστηκε.
Ο Αη-Γιώργης μετατράπηκε σέ τζαμί, αλλά η πόρτα της κεντρικής εισόδου δέν άλλαξε. Διακρίνονται οι δικέφαλοι αετοί καί οι κενοί χώροι όπου υπήρχαν σταυροί πού αφαιρέθηκαν.
Τό κάτω Χορτοκοπι, όπως φαίνεται από την Λιβερά, στό απέναντι ύψωμα. Τό μεγάλο κτίριο στην μέση τού χωριού ηταν η εκκλησία.
Θέα από την Λιβερά τού βουνού πού βρίσκεται ακριβώς επάνω από την συνοικία Βερίζενα της Κοσπιδίς. Κάπου εκεί ηταν το γυναικείο μοναστήρι τού Αη-Γιάννη, όπου παντρεύτηκαν ο παπούς καί η γιαγιά μου. Κάηκε από τούς Τσέτες τό 1916.
Η μάνα μου, Δέσποινα Πεϊμανίδου-Πολυχρονίδου, μέ κάτοικο τής Λιβεράς, στην αυλή τού Αη-Γιώργη, τον Αυγουστο τού 2008.
Ο μουχτάρης (πρόεδρος) της Λιβεράς, μεταξύ εμού καί της μάνας μου. Δίπλα, ευσεβείς μουσουλμάνοι κάτοικοι της Λιβεράς, πού ήλθαν να προσευχηθούν στό τζαμί (ναός Αη-Γιώργη). Μας δέχθηκαν εγκάρδια, σάν δικούς τους ανθρώπους. Νάναι πάντα καλά.Οταν οι δικοί μας έφυγαν τό 1923, οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Λιβεράς, ελπίζοντας ότι οι Ρωμιοί φίλοι τους θά ξαναγυρίσουν, δέν άφησαν τούς μουσουλμάνους πρόσφυγες από τά βαλκάνια νά κατοικήσουν στά Ρωμαίικα σπίτια, επί 6 χρόνια μέχρι το 1930 πού έγιναν οι συμφωνίες Βενιζέλου-Κεμάλ. Οσο ζούμε καί θυμόμαστε, θά έχουν πάντα την αγάπη μας καί την ευγνωμοσύνη μας..