Από "τό χρέος ιμ'": "Τά τέσσερα χρυσά λίρας" 1ο

Ο νερόμυλος τού παππού-Επίσκεψη ενόπλων ιππέων-Τάγματα Εργασίας (κάντε κλίκ στά κείμενα)
Γλωσσάρι
ετιζεύαμε καπνά : τακτοποιούσαμε τά καπνά (εννοεί μπουρλιάζαμε, δηλαδή διαπερνούσαμε μέ μία ειδική βελόνα τά χλωρά καπνόφυλλα Η βελόνα είχε πίσω ένα νήμα. Έτσι, κρεμώντας τα καπνόφυλλα από τό νήμα, τά άφηναν να ξεραθούν)
μεσαλέδες: ιστορίες
χειμωγκόν'ς : χειμώνας
η χαμαιλέτε : Ο νερόμυλος
μουστερής : πελάτης
τά ζαχρέδες : τά σιτηρά
καπίτσ' : τά αλεστικά
τά κότεα : τό κότιν ηταν μέτρο χωρητικότητας σιτηρών
Γλωσσάρι
μισιμάριν :χοντρό καρφί
Σίτεα : ενώ, κατά την διάρκεια πού..
αναχάπαρα : χωρίς προειδοποίηση, απρόοπτα, ξάφνου
ινανεύω : πιστεύω
εσέβε με η φεσφεσέ : μου μπήκε η ανησυχία
ρυμόχειλον : από τά ρυμίν καί χείλος : όχθη ρυακιού
Γλωσσάρι
εκούπ'σαν : αναποδογύρισαν
μεσοχάμ' : στή μέση τού πατώματος
εταούτεψαν : σκόρπισαν
τό κάζ : τό πετρέλαιο
ετσουγκάεψαν : τσαλαπάτησαν
επεσιβελάγα : εκπτύχθηκα, ξεδιπλώθηκα
πουσλούκ' : μπλόφα, παραπλάνηση
ιλαευφτά : ψηλαφητά (μέσα στό σκοτάδι)
ενασπάλθα : ξεχάστηκα
ογράσευαμε : καταγινόμασταν, παιδευόμασταν
ήντσαν : όποιος
η έλα τ' εύκολα 'κι έρχουτον : δέν ξαναγύριζε εύκολα πίσω



Γγωσσάρι
τούλα : ήσυχα, φρόνιμα
τεά : δήθεν
έγρασαν κι ετσαπουτίασαν : πάλιωσαν καί τα κομμάτιασαν
πλυμίν : νερουλό καί άνοστο
γιαβάν : χωρίς καθόλου λίπος
γεργάνεα : τά παπλώματα, τα σκεπάσματα


Γλωσσάρι
εταλάνευαν : ερευνούσαν
κατσάκηδες : λιποτάκτες
τό πρωτικάρ' : τό πρωτότοκο

Συνεχίζεται ..

Παρουσίαση τού βιβλίου "Τό χρέος ιμ'" .

Τό βιβλίο της μάνας μου Δέσποινας Πεϊμανίδου-Πολυχρονίδου εκδόθηκε τό 2000 καί έχει εξαντληθεί. Κατά καιρούς θα δημοσιεύω αποσπάσματα. Είναι γραμμένο στά Ποντιακά, στο ιδίωμα της Ματσούκας από όπου και η καταγωγή της.
Κάντε κλίκ στά κείμενα για να τα δείτε σε μεγέθυνση

1962: Κοσπιδί Ματσούκας Τραπεζούντας

Από τό ταξίδι τού γυρισμού στην Πατρίδα, τό 1962, ο πατέρας τής μάνας μου, Γιάννης Πεϊμανίδης καί ο κουμπάρος του Κώστας Ανδρεάδης.

Παναγία Σουμελά 1962

Μία συγκινητική ανάρτηση τού Omadeon γιά τόν Πολυχρόνη Ενεπεκίδη καί την γενοκτονία

Δείτε εδώ

1962: Η Χαμελέτε (νερόμυλος) τού παππού

Ο νερόμυλος τού παππού μου Γιάννη Πεϊμανίδη,στήν συνοικία Βερίζενα τού χωριού Κοσπιδή τής Ματσούκας, πάνω στής Παναΐας τό ποτάμ, πού σωζόταν ακόμη τό 1962. Είχε μετατραπεί σέ καφενείο.




Γιώργος Πολυχρονίδης, Δέσποινα Πολυχρονίδου-Πεϊμανίδου καί Σοφία Τσιμπουκλή-Πεϊμανίδου, επάνω στα ερείπια τού νερόμυλου, τό 2007
Τό πεστροφοτροφείο τού φίλου μας τού Αβδούλ (Πάντσος), κοντά στά ερείπια τού μύλου τού παππού.