Tα ΜΑΤ στασίασαν για την Κερατέα

Αστυνομία και Παπουτσής έχα­σαν τ’ αυγά και τα πασχάλια στην Κερατέα. Έπρεπε να πε­ράσουν πάνω από 100 μέρες, από τις 11 Δεκεμβρίου που ξεκίνησε η έντα­ση, με τις εμφανείς από την αρχή τά­σεις κλιμάκωσης, για να καταλάβουν ότι προσέκρουσαν σε αδιέξοδο και πως η μοναδική διέξοδος απαγκί­στρωσης από την κρίση είναι να φύ­γουν με την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια.
Τα ανυπέρβλητης οξυδέρκειας, δι­ορατικότητας και προβλεπτικότητας think tanks του ένστολου κατασταλτι­κού μηχανισμού, ύστερα από τρεισή­μισι μήνες συμπλοκών, αιματοχυσίας και ψεκάσματος παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων μ’ ένα τεράστιο σύν­νεφο χημικών, αποφάνθηκαν με... στόμφο για τους κατοίκους ότι θα πα­ραμείνουν ανυποχώρητοι στις επάλ­ξεις του αγώνα.
Στις αναλύσεις που κάνουν για τα γεγονότα, ...
σημειώνουν ότι λύση στις δυναμικές συγκρούσεις με τους κα­τοίκους δεν υπάρχει. Τα σαΐνια λένε τώρα λοιπόν πως η κυβέρνηση άρχισε ανάποδα τη διαχείριση του θέματος: με αστυνομική καταστολή και βίαιη επιβολή μιας προειλημμένης απόφα­σης, που αφενός ήταν εσφαλμένη, αφετέρου θα συντελέσει καταλυτι­κά ώστε το κράτος, οι μηχανισμοί του και οι εμπλεκόμενες εταιρείες αργά ή γρήγορα να φύγουν έχοντας αποδε­χτεί ότι κερδήθηκαν κάποιες μάχες, αλλά η έκβαση του πολέμου θα έχει αρνητικό γι’ αυτούς πρόσημο.
Και μετά την επέλευση, αργά ή γρή­γορα, του αρνητικού για τους εμπνευ­στές αποτελέσματος το ερώτημα είναι ποιοι πλέον κάτοικοι, ποιας περιοχής, θα επιτρέψουν τη δημιουργία μιας τέ­τοιας εγκατάστασης στον τόπο τους. Η απάντηση είναι αυτονόητα απλή. Κανείς και πουθενά.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η εμβόλιμη παρέμβαση Παπουτσή, ο οποίος στις 31 Μαρτίου, στο περιθώριο της συνάντησης με αντιπροσωπεία της ομάδας Σοσιαλιστών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ανήμερα της Πρωτα­πριλιάς, στη Βουλή, έσπευσε ασμένως να πει μισές αλήθειες. Διαχώρισε την εμπλοκή της αστυνομίας από τη... «συ­νταγή» της κρίσης δηλώνοντας με κα­τηγορηματική σαφήνεια ότι:
«Ορισμένοι επιχειρούν να εμφανί­σουν την κυβέρνηση ως μια κυβέρνη­ση η οποία λειτουργεί σε αστυνομικό κράτος... Η αστυνομία βρίσκεται εκεί στο πλαίσιο των αποφάσεων της κυ­βέρνησης, της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας... Κάποιοι ευνοούνται από αυτή την κατάσταση. Αυτές τις ευθύ­νες νομίζω ότι είναι καιρός η Δικαιο­σύνη να πάρει τις πρωτοβουλίες που πρέπει και να τις αποδώσει».
Ο εστί μεθερμηνευόμενον, «παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο».



Οι... «καταδρομείς»
Νωρίτερα, βέβαια, τα ίδια think tanks με τους επαΐοντες αναλυτές έκαναν άλλου είδους εκτιμήσεις. Μί­λησαν για εξελιγμένες, νέας γενιάς μολότοφ, με περισσό­τερο δραστικό αποτέλεσμα απ’ ό,τι οι συνη­θισμένες, που χρησιμοποιεί η... «μαφία» της Κερα­τέας, για ηγετική κλίκα που μανιπουλάρει κι εκ­βιάζει τις... αποστασιοποιημένες (!) μάζες, για οργανωμένες καταδρομι­κές ομάδες συγκροτημένες από κατοίκους της περιοχής, ηλικίας μέχρι 35 χρόνων, με προηγούμενη στρατι­ωτική θητεία στις ειδικές δυνάμεις, για εμπροσθοφυλακή στελεχωμένη από Αλβανούς μισθοφόρους και άλλα έξοχα τινά.
Κι επειδή αυτά που έλεγαν τα... πί­στευαν κιόλας, δεν πρέπει να θε­ωρηθεί τυχαίο πως όλα αυτά τα αστυνομικά θεωρήματα υιοθετήθηκαν μέχρι κεραίας και στο έπα­κρο από τον αντιπρόεδρο της κυβέρ­νησης Θεόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος τα δημοσιοποίησε σε μια κρίση πανι­κού, αμέσως μετά τη... «λευκή» επί­θεση που δέχτηκε με γιαούρτι στις 17 Μαρτίου, την ώρα που γευμάτιζε σε ταβέρνα, στη γειτονική της Κερατέας περιοχή των Καλυβίων.
Οι αναφορές της αστυνομίας κά­νουν σχοινοτενείς αναφορές μεταξύ άλλων για ευρεία χρήση δολοφονι­κών μολότοφ, που περιέχουν μείγ­μα εμπρηστικής και καυστικής ύλης, ενισχυμένο με αμμωνία, στο οποίο περιλαμβάνονται και μπουλόνια. Οι μολότοφ αυτές δεν εκρήγνυνται στο έδαφος, όπως οι συνηθισμένες, αλλά σκάνε στον αέρα κι έτσι δημιουργούν ένα σύννεφο φωτιάς και εκτοξευόμενων πυρωμένων βλημάτων που, εάν πετύχουν στόχο, είναι ικανές, σύμ­φωνα πάντοτε με το περιεχόμενο των αναφορών, να επιφέρουν ακόμη και θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Το επιτελείο της ΕΛ.ΑΣ., που συγκε­ντρώνει κι επεξεργάζεται τα σχετικά στοιχεία, αναφέρει την ύπαρξη μιας αξιόμαχης και πολυάριθμης καταδρο­μικής ομάδας από παλιά στελέχη των ειδικών δυνάμεων, η οποία «διοικεί­ται» από απόστρατους αξιωματικούς του στρατού, της αστυνομίας και κυ­ρίως της αεροπορίας.
Τα μέλη των συγκεκριμένων... ταγ­μάτων εφόδου είναι, καταπώς λέγε­ται, εφοδιασμένα με διόπτρες νυκτός, ενδεδυμένα με φόρμες παραλλαγής και κουκούλες full-face. Έρπουν ως αιλουροειδή κατά την προσέγγιση του στόχου κι επιτίθενται, λέει, σαν άγρια φαντάσματα που ξεπηδούν μέ­σα από το εφιαλτικό σκοτάδι.
Εξέγερση των ΜΑΤ
Η Πρωταπριλιά όμως αποδείχθηκε πολλαπλής σημασίας για το θέμα της Κερατέας. Μας προέκυψε ως η πλέ­ον ειλικρινής ημέρα - σταθμός σε όλη την περίοδο της κρίσης.
Την προπερασμένη Παρασκευή, λοι­πόν, τα ΜΑΤ, στο πλαίσιο του αδιεξό­δου που νωρίτερα περιγράψαμε, στα­σίασαν! Απέκλεισαν συμβολικά για μία ώρα την πρόσβαση στην έδρα της υπηρεσίας τους στο Γουδή και, σύμ­φωνα με πληροφορίες, σκέφτονται ν’ αντιδράσουν με μηνύσεις για έκθεση σε κίνδυνο κατά της πολιτικής και της φυσικής τους ηγεσίας, ενώ εξετάζουν κι άλλες προοπτικές κλιμάκωσης των αντιδράσεων, όπως μεταξύ άλλων τη λευκή απεργία στα γήπεδα.
Τις προάλλες, έλεγαν συγκεκριμέ­να, υπέστησαν εγκαύματα αστυνο­μικοί και τραυματίστηκαν πολίτες οι οποίοι περίμεναν για μιάμιση ώρα στον δρόμο ένα ασθενοφόρο. «Γί­νεται καθημερινά σκοτωμός και δεν υπάρχει ένα ασθενοφόρο» λένε χα­ρακτηριστικά και προσθέτουν «κα­νένας σοβαρός λόγος δεν μπορεί να γίνει ακόμα και για στοιχειώδη δι­οικητική μέριμνα σε ό,τι αφορά την προμήθεια και διανομή νερού και σά­ντουιτς».
Κι επειδή η... ειρωνεία, όταν προκύ­πτει, αρέσκεται να επαναλαμβάνεται, ανήμερα της Πρωταπριλιάς και πάλι, η ηγεσία της αστυνομίας υπέστη σύ-γκρυο μπροστά στην αδυναμία διαχεί­ρισης ενός απλού σε άλλη περίπτωση περιστατικού: Λίγες εστίες φωτιάς σε κάδους απορριμμάτων τη νύχτα στα Εξάρχεια έφεραν τέτοιας μορφής απορρύθμιση, ώστε από τους ειδήμο­νες προτάσσονται ως ένδειξη για εν δυνάμει εφιαλτικές προοπτικές.
Αδυναμία
Στη διάρκεια των ανεπαίσθητων επεισοδίων φάνηκε ξεκάθαρα η αδυ­ναμία ενίσχυσης των εκεί διμοιριών με πρόσθετες δυνάμεις, οι οποίες ήταν αδύνατον να εξευρεθούν εξαιτί­ας της πολυήμερης και πολύωρης κά­θε φορά απόσπασής τους στα μέτω­πα της Κερατέας, με συνέπεια διαθέ­σιμοι ανθρώπινοι πόροι να μην υπάρ­χουν οποτεδήποτε χρειαστεί.
Αυτή καθαυτή η διαπίστωση, σε συ­νάρτηση με μια κλιμάκωση της έντα­σης και στα Εξάρχεια, δημιουργούν ένα ασυνήθιστο για τις αρχές κοκτέιλ διαχείρισης υψηλού βαθμού δυσκο­λίας, που φέρνει την αστυνομία στη δυσκολότερη θέση που βρέθηκε πο­τέ, ακόμη κι από αυτή την τραγική για την ΕΛ.ΑΣ. περίοδο μετά την εν ψυ­χρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον Κορκονέα.


Σύμφωνα τέλος με τα λαγωνικά, που είδαν τώρα το αδιέξοδο, αφού προηγουμένως μας σέρβιραν πλού­σιας έμπνευσης και κινηματογραφι­κής υφής σενάρια, όχι μόνο – υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση των πολι­τικών ταγών τους –, έκαναν μια τρύπα στο νερό, αλλά επιπλέον μας κόστισε κι ο κούκος αηδόνι. Κι αυτό διότι για την αστυνομική παρουσία στο μέτω­πο της Κερατέας, στη διάρκειας άνω των 110 ημερών τεταμένη και πνιγμέ­νη στα χημικά ατμόσφαιρα, «ξοδεύ­τηκαν» παραπάνω από 2.000.000 ευρώ. Εύγε, μπρε!
απο το Ποντικι