Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Κοσμοϊστορικά γεγονότα κυοφορούνται στό Κουρδιστάν




Αναδημοσιεύω από τό blog strategy and geopolitics


ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΗΠΑ-ΡΚΚ.-

Εντατικές διαπραγματεύσεις πραγματοποιούνται τις τελευταίες μέρες μεταξύ της Ηγεσίας του «Κουρδικού Εργατικού Κόμματος» (ΡΚΚ) και Αμερικανών, με κάθε μυστικότητα, στο Βόρειο Ιράκ, αλλά και σε μεγάλη Ευρωπαϊκή χώρα.
Οι ΗΠΑ επιδιώκουν με σθένος την εξαγωγή έστω και μιας άτυπης συμφωνίας με το ΡΚΚ μέσα στις επόμενες μέρες, έστω και την έσχατη ώρα της επικείμενης επίσκεψης του Αμερικανού Προέδρου στην Τουρκία.
Εξασκήθηκαν ισχυρότατες πιέσεις προς το ΡΚΚ να αποδεχθεί τον αφοπλισμό οικειοθελώς και μετά κάποιο διάστημα, να δοθεί πολιτική λύση στα προβλήματα των Κούρδων της Ν/Α Τουρκίας. Το ΡΚΚ δεν αποδέχθηκε την πρόταση και μάλιστα τόνισε πως η προτεινόμενη αμνηστία, έχει προταθεί και εφαρμοσθεί και στο παρελθόν και το μόνο αποτέλεσμα ήταν, η φυλάκιση των προσερχόμενων Κούρδων, στις Τουρκικές Αρχές.
Οι Αμερικανοί προτείνουν τα εξής.-
1.- Αφοπλισμός του ΡΚΚ και απόδοση αμνηστίας στους Κούρδους μαχητές, πλην περίπου 160 Στελεχών, για τους οποίους η Τουρκία ζητά την σύλληψή τους.
2.- Μεταφορά σε χώρες της Ευρώπης και άλλες, των 160 καταζητούμενων Στελεχών του ΡΚΚ, και παροχή πολιτικού ασύλου.
3.- Επιστροφή των Κούρδων προσφύγων στις εστίες στην Ν/Α Τουρκία.
4.-Δημιουργεία πολιτικού φορέα που θα αντικαταστήσει το ΡΚΚ.
5.-Αλλαγές στις συνθήκες κράτησης του Ηγέτη του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
6.-Αποζημιώσεις στους Κούρδους της Τουρκίας που έχασαν τις περιουσίες τους.

Το «Κουρδικό Εργατικό Κόμμα» προτείνει τα εξής.-
1.-Κατάπαυση του πυρός επ΄αόριστον. Απορρίπτεται η πρόταση αφοπλισμού του ΡΚΚ.
2.-Αποχώρηση του κύριου όγκου των Στρατιωτικών Δυνάμεων της Τουρκίας από τις Κουρδικές Περιοχές στα Ν/Α της χώρας.
3.-Επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους, μετά από την αποκατάσταση των περίπου 4.000 χωριών τα οποία κατέστρεψε ο Τουρκικός Στρατός.
4.-Αποζημιώσεις για τις κατεστραμμένες περιουσίες των Κούρδων και παροχή επί ικανό χρονικό διάστημα, «επιδόματος επιβίωσης» στους Κούρδους πρόσφυγες, από το Τουρκικό Κράτος.
5.-Παρουσία διεθνών παρατηρητών στην Ν/Α Τουρκία και αντιπροσωπείας της ΕΕ, για την επιτήρηση των πιθανών συμφωνηθέντων με τους Κούρδους.
6.-΄Ιδρυση «Κουρδικής Πολιτοφυλακής» στην Ν/Α Τουρκία, στα πλαίσια μορφών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δηλ. Δημοτικής Αστυνομίας, Αγροφυλακής, Συνοριοφυλακής.
7.- Αναγνώριση « Κουρδικής Επαρχιακής Κοινότητας» στην Ν/Α Τουρκία και «Κουρδικής Μειονότητας» για όλη την Τουρκία.
8.- Την παραγωγή των δημοσίων εγγράφων στις περιοχές όπου το Κουρδικό στοιχείο ξεπερνά το 20%, σε δύο γλώσσες. Τουρκική και Κουρδική.
9.- ΄Ιδρυση Κουρδικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
10.- Αδειοδότηση Κουρδικών ΜΜΕ, άνευ ουδενός περιορισμού.
11.- Γενική αμνηστία για όλα τα στελέχη του ΡΚΚ. Επιστροφή της Τουρκικής υπηκοότητας από όσους Κούρδους έχει αφαιρεθεί. Απόδοση χάριτος σε όσους έχουν καταδικαστεί ερήμην και σε όσους βρίσκονται στις φυλακές ως κατηγορούμενοι ή καταδικασθέντες.
"Το ΡΚΚ συμφωνεί να αφοπλιστεί, εφόσον θεωρηθεί νόμιμο Πολιτικό Κόμμα της Τουρκίας, με την επωνυμία που ήδη έχει, δηλαδή «Κουρδικό Εργατικό Κόμμα». Ο Ηγέτης του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, αποφυλακιστεί και τεθεί σε «κατ΄οίκον κράτηση» και περιορισμό για λόγους υγείας, σε οποιοδήποτε μέρος της Τουρκίας, με το δικαίωμα επικοινωνίας ακωλύτως, με όσους επιθυμεί."
Ο Ηγέτης της Στρατιωτικής Πτέρυγας του ΡΚΚ και διάδοχος του φυλακισμένου Ηγέτη των Κούρδων, πρότεινε μάλιστα, την δική του μελλοντική φυλάκιση και ανάληψη της ευθύνης της πολεμικής δράσης των Κούρδων, ταυτόχρονα με την υλοποίηση των αιτημάτων για απελευθέρωση του Α. Οτσαλάν. Την πρόταση του Μουράτ Καραγιλάν, αποδέχονται να ακολουθήσουν, δεκάδες ηγετικά στελέχη από την λίστα των 160 καταζητούμενων Κούρδων μαχητών.
Θα είναι θλιβερό το γεγονός, το «Κουρδικό Εργατικό Κόμμα» στην προσπάθειά του να διασωθεί, να αποδεχθεί τις Ιρανικές προτάσεις και να μεταφέρει τις βάσεις του σε Ιρανικό έδαφος, μάλιστα σε αρκετά ικανό βάθος, απαγορευτικό για επιχειρήσεις στον Τουρκικό Στρατό. Οι Ιρανοί θα απαλλαχθούν από την πολεμική δράση των Κούρδων, και τις συνεχείς κινητοποιήσεις των Κουρδικών πληθυσμών, ενώ ταυτόχρονα θα διαθέτουν ένα ισχυρότατο και εμπειροπόλεμο Στρατιωτικό Σώμα, ικανό να αποσταθεροποιήσει τόσο το Βόρειο Ιράκ όσο και την Τουρκία.
Το Ιράν προτείνει την εγκατάσταση των δυνάμεων του ΡΚΚ και όσων Κούρδων του Βορείου Ιράκ το επιθυμούν, σε «περιοχές αποκλειστικής χρήσης» στο έδαφός του και την πολυεπίπεδη συνδρομή του για την επιβίωσή τους.
Εάν το ενδεχόμενο αυτό πραγματοποιηθεί, θα είναι ένας μεγάλος εφιάλτης, τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για την Τουρκία και το Ιράκ. Το Ιράν αντιγράφει την πολιτική των ΗΠΑ εκμεταλλευόμενο τις περιστάσεις. Οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν μέχρι πρότινος το ΡΚΚ για μυστικές του επιχειρήσεις στο έδαφος του Ιράν (και στην Συρία). Τώρα με ορατό το ενδεχόμενο εγκατάλειψης του ΡΚΚ από τις ΗΠΑ, το Ιράν επιχειρεί το ακριβώς αντίστροφο! Να χρησιμοποιήσει το ΡΚΚ εναντίων των συμμάχων των ΗΠΑ στο Βόρειο Ιράκ αλλά και την Τουρκία.
Ο καθείς μπορεί να φανταστεί πως η συνδρομή του Ιράν στο ΡΚΚ θα αποτελέσει πολλαπλασιαστή ισχύος στην δράση του και θα προσδώσει πρωτόγνωρες επιχειρησιακές δυνατότητες στους Κούρδους μαχητές.
Ατυχώς οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν το «Κουρδικό Ζήτημα» ως υπόθεση μεταξύ των Κούρδων του Βορείου Ιράκ και της Τουρκίας, και ως μια παράμετρό του το ΡΚΚ.
Η πραγματικότητα είναι παντελώς διαφορετική από ότι διαφαίνεται.
Η Τουρκία έχει να επιλέξει μεταξύ της αποφυλάκισης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν για λόγους υγείας και της ευρείας παροχής δικαιωμάτων στους Κούρδους, και ενός επερχόμενου πολεμικού εφιάλτη, πολύ ποιο δύσκολου και διαφορετικού από αυτόν που ζει πάνω από 30 χρόνια...με πιθανή εμπλοκή και του Ιράν.

6 σχόλια:

Θάνος Δ. Αθαν. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Θάνος Δ. Αθαν. είπε...

Mε αφορμή τα όσα απασχολούν τους αγωνιούντες Κουρδους, καλό είναι να σκεφτούμε και οι πόντιοι διαφορετικές ατραπούς για την ευρύτερη δημοσιότητα αφενός της κληρονομιάς που κουβαλάμε αφετέρου για τις απ-αιτήσεις που προβάλλουν οι οργανωμένοι σύλλογοι και ομοσπονδίες (που κατά τη γνώμη μου έχουν λόγο συχνά παλιοκαιρισμένο, ανεπίκαιρο και ασυγχρόνιστο με τα αιτήματα και τα διακυβεύματα της εποχής μας, άλλες φορές εντελώς άσχετο με την ιστορική πραγματικότητα, ενοχλητικά "συντεχνιακό" και θα έλεγα κι άξενο-αφιλόξενο' χαρακτηρισμοί που λίγο-πολύ συμμερίζονται, φαντάζομαι, πολλοί και πολλές ποντιακής καταγωγής που επιμένουν να ζουν και δρουν ανεξάρτητοι και αξιοπρεπώς έξω από κάθε εξουσία). Είναι επιτέλους καιρός να δημιουργηθεί(και αυτό εδώ το ιστολόγιο θα μπορούσε να είναι μια καλή αρχή, δίπλα στο "πόντος και αριστερά" π.χ.) ένα φόρουμ ανεξάρτητων φωνών που όντας ευαισθητοποιημένοι στην ποντιακή κουλτούρα να δημιουργήσουν μικρά κινήματα που θα συστρατευτούν με τον ευρύτερο κόσμο των ανθρώπων που αντιστέκονται στην παχυδερμική αδιαφορία για τα ανθρώπινα (δεν θα πω δικαιώματα απλώς), εργαζόμενοι με κάθε δυνατό τρόπο για την αλλαγή καθεστωτικών νοοτροπιών και των κακώς κειμένων. Είναι τόσα που μπορούμε να πούμε, έξω από τη σκέπη οργανωμένων(και στελεχωμένων με το γνωστό τρόπο) συλλόγων, δημιουργώντας ροές και ρεύματα δημιουργίας (και χωρίς το φόβο να αποτελέσουν θνησιγενή εγχειρήματα, φτάνει να διαπνέονται από το πάθος της συμμετοχής και της αλληλεγγύης για τα μικρά και όμως σπουδαία που μας απασχολούν στον καθημερινό μας βίο...).

vripol είπε...

αδελφέ, χαρούμενε μηδενιστή, εμφορούμαι πλήρως από τό πνεύμα της ιδεολογικής καί πολιτικής αυτονομίας έναντι οργανώσεων.
Μικρότερος, πλήρωσα όπως πολλοί αριστεροί, τό τίμημα τού ιδεολογοπολιτικού φορμαρίσματος καί από τότε πού απελευθερώθηκα, δέν θα σταματήσω ούτε στιγμή να εκφράζω ελεύθερα ότι σκέπτομαι καί νά πράττω κυριολεκτικά κατά συνείδησιν.
Εγώ θά δήλωνα "Αενάως χαρούμενος αμφιβάλλων" καί "εσαεί χαρούμενος αναθεωρητής"
Γενικά δέν μπορώ παρά να συμφωνήσω με αυτα πού λές.
Οσο γι αυτό τό μπλόγκ,είναι πολύ ταπεινό για να παίξει μεγάλο ρόλο.
Ασε, πού συνειδητά προσπαθώ να μην γίνει τό επίκεντρο των δραστηριοτήτων μου..

Θάνος είπε...

Όσον αφορά το "χαρούμενος μηδενιστής" ας πω ότι το είχα σκεφτεί ειρωνικά (είναι μάλιστα ένας φίλος που παίζει τον μηδενιστή στη ζωή του με τρόπο που όχι απλώς δεν πείθει αλλά με προκαλεί να τσιγκλάω πολλές φορές την αυτοεικόνα του-από αυτόν εμπνεύστηκα στιγμιαία το ιστολογικό μου επώνυμο)-μου άρεσε πάντως ο αυτοχαρακτηρισμός σου αντιστικτικά!
Κατά τα άλλα, κι ενώ συμμερίζομαι το σκεπτικό σου (έτσι βλέπω κι εγώ την διαδικτυακή συμβολή των δημιουργικών ανθρώπων ως απλώς συμπληρωματική στην πολύμορφη δράση τους)δεν πιστεύω ότι χρειάζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια για μελετημένα μικρά ρήγματα στο καθοδηγούμενο τέλμα που αναγνωρίζουμε κάθε φορά ότι μας ενοχλεί. Ίσα ίσα, νομίζω ήδη ότι με αυτό το ιστολόγιο δημιουργείς ένα ρήγμα, ένα άνοιγμα (με μια θετικότερη ματιά) που το αγκαλιάζουν όσοι κι όσες το περιδιαβαίνουμε. Μιλούσα ίσως για ένα επόμενο στάδιο αυτών των όμορφων, μεμονωμένων προσπαθειών. Τη συνένωση βουλήσεων, ας πούμε. Θα έρθει η ώρα για πρακτικότερες προτάσεις, νιώθω ωστόσο ήδη ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μηκος κύματος.
Υγίαινε!

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Το μόνο που ξέρω είναι πως εμείς πουλήσαμε, χάρη στον πάγκαλο, τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν πολύ φθηνά και τα "αδέλφια" μας οι Κούρδοι κατέστρεψαν ουκ ολίγες Ελληνικές πρεσβείες.

Όσον αφορα το θέμα των Κούρδων πιστεύω πως πρέπει να δημιουργηθεί ένα αυτόνομο Κουρδικό κράτος, αλλά σε αυτό κλωτσάνε και οι Τούρκοι και οι Ιρανοί και οι Ιρακινοί και οι Σύριοι...

vripol είπε...

αγαπητε Ιωάννη, τό ρολόι της εθνο-κρατογένεσης πού τό κουκούλωσε τό 1924 ο Κεμαλισμός στην Τουρκία, μέ τό δόγμα "ένα κράτος, ένα έθνος, μία θρησκεία"
εκδικείται, καθώς κτυπά πιό έντονα, τώρα, στό Κουρδιστάν.
Τό έχουμε ξαναδεί στην πρώην ΕΣΣΔ καί στην πρώην Γιουγκοσλαβία..
Υπαρξιακό τό δίλημμα τής Τουρκίας:
Η εκδημοκρατίζεται με κίνδυνο να διαλυθεί, ή συνεχίζει να καταπιέζει τίς διαφορετικότητες, πράγμα πού από ότι φαίνεται δέν μπορεί να συνεχίζεται.
Είθε, ότι μορφώματα προκύψουν, (Κουρδικό κράτος, συνομοσπονδία Τουρκίας-Κουρδιστάν ή οτιδήποτε άλλο) να διασφαλίζουν τά ατομικά καί πολιτικά δικαιώματα καί τίς ελευθερίες όλων ανεξαιρέτως τών πολιτών.
Νά κυριαρχίσει η νοοτροπία της ανοχής καί τού σεβασμού τού άλλου, τού διαφορετικού, καί όχι η μικρονοϊκή σωβινιστική μισαλλοδοξία.
Αυτό είναι καί τό προοδευτικό μήνυμα τού αγώνα γιά την αναγνώριση τής γενοκτονίας τών Χριστιανών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τούς Νεότουρκους.