Στό βίντεο φαίνεται καθαρά η πρόθεση των ΜΑΤ να διαλύσουν τον καταυλισμό της πλατείας Συντάγματος. Προσέξτε το δολοφονικό χτύπημα στο κεφάλι...

ΠΙΣΩ ΠΡΟΔΟΤΕΣ – ΕΜΠΡΟΣ ΑΔΕΛΦΙΑ

Posted by admin


«Σαν μια θεότητα που λύει τον πανικό της και διαστέλλεται ξεσπώντας»

Τελικά μόνον ένας τυφλός άνθρωπος είδε το δίκαιο, στάθηκε στο ύψος του και καταψήφισε την καταισχύνη. Οι υπόλοιποι είναι τυφλωμένοι από τη χοληστερίνη, το χρήμα, σάπιοι ως το μεδούλι από την εξουσία. Ο λαός θα τους θυμάται, και στην ιστορία θα μείνουν ως αισχροί προδότες, ιδιαίτερα δε εκείνους που μέχρι χθες επιδίδονταν σε λεονταρισμούς ότι θα καταψηφίσουν, και σήμερα σύρθηκαν σαν τα πρόβατα στο μαντρί.

Κατά τα άλλα, αυτή η προδοσία, μόνο με το μακρύ χέρι της φασιστικής αστυνομοκρατίας μπορεί να επιβληθεί –γι’ αυτό και η χούντα του ΠΑΣΟΚ έχει εξαπολύσει όλους τους πραιτοριανούς να δέρνουν αλύπητα και να συλλαμβάνουν τον κόσμο στα στενά της Αθήνας.

Δεν θα περάσει! Μέσα από τους καπνούς των δακρυγόνων και την αστυνομική βαρβαρότητα σφυρηλατείται ένα νέο κίνημα, μια νέα γενιά αγωνιστών που θα γκρεμίσει το σάπιο καθεστώς.

Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Με την ελληνική σημαία στο χέρι, θα παραμείνουμε στους δρόμους, στην πάλη για εθνική αυτοδιάθεση, κοινωνική δικαιοσύνη και άμεση δημοκρατία.

Για πάντα, μέχρι τη νίκη

Άρδην-Ρήξη

Αφιερωμένο στον εκπρόσωπο της ΕΛΑΣ, που λίγο πρίν έλεγε στα κανάλια, ότι δεν έπεσαν δακρυγόνα στο μετρό..

Εκκλήσεις για οξυγόνο στο μετρό Συντάγματος

Η ατμόσφαιρα στο κέντρο της Αθήνας είναι αποπνικτική λόγω της εκτεταμένης χρήσης χημικών και δακρυγόνων από τις αστυνομικές δυνάμεις. Περισσότεροι από 60 πολίτες που βρίσκονται στο κέντρο παρουσιάζουν αναπνευστικά προβλήματα, ενώ έντονες είναι οι εκκλήσεις των εθελοντών διασωστών και των γιατρών που έχουν στήσει πρόχειρο ιατρείο στο σταθμό του μετρό Συντάγματος για οξυγόνο, προκειμένου να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες σε όσους έχουν πνιγεί στην κυριολεξία από τα χημικά.

«Η κυβέρνηση έχει κηρύξει στρατιωτικό νόμο»

Τετάρτη, 29 Ιουνίου 2011,  20:44 

 

Δριμεία επίθεση του Συνασπισμού για τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας

«Η κυβέρνηση εδώ και ώρες έχει κηρύξει στρατιωτικό νόμο στην πλατεία Συντάγματος και στις γύρω περιοχές», αναφέρει ο Συνασπισμός σε ανακοίνωση που εξέδωσε για τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας.

Παράλληλα σημειώνει ότι εκατοντάδες πολίτες κινδυνεύουν «από την ανεξέλεγκτη χρήση χημικών και τις αστυνομικές επιθέσεις» και κάνει λόγο για επικίνδυνο κυβερνητικό σχέδιο άγριας καταστολής και άμεσης διάλυσης 36 ημερών μαζικότατων και ειρηνικών διαδηλώσεων.

«Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση που πριμοδοτεί τη στρατηγική της έντασης και της βίας που οδηγεί σε επικίνδυνες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ζητάμε την άμεση απόσυρση των αστυνομικών δυνάμεων από το κέντρο της πόλης», καταλήγει η ανακοίνωση.

ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ !!

Η νεωτερικότητα με τον φιλελευθερισμό της και τον κομμουνισμό της, πεθαίνει στην Ελλάδα. Πεθαίνει, δηλαδή το ανελεύθερο και ασύνειδο ιστορικό Υποκείμενο.

Αρθρο του Δ. Τζουβάνου στο "Αντίφωνο"

"Μέσα απ’ αυτά η ελληνική κρίση πλάι στη διεθνή υπογραμμίζει, με όρους πρωτοποριακούς παρά την ορισμένη ασάφεια και τις αντιφάσεις των προσανατολισμών, το τέλος της Νεωτερικότητας, το τέλος της μηχανοϊστορικής εποχής, το τέλος του ανελεύθερου κι ασύνειδου ιστορικού Υποκειμένου. Η μεταβατική εποχή για ολόκληρο τον κόσμο, μια εποχή που άρχισε ήδη με την κατάρρευση της σοσιαλιστικής καρικατούρας το 90, και το ξήλωμα της νεοταξικής ηγεμονίας μόλις σε 10-20 χρόνια μετά, τίθεται πλέον με όρους θετικούς. Τίθεται ως Μετάβαση σε νέο κοινωνικό τοπίο. Μια μετάβαση μακρόχρονη και καθημερινή, δημοκρατική κι αγωνιστική, με μεταρρυθμιστικά σκαλιά κι αναγκαία κεφαλόσκαλα, παγκοσμιοποιημένη κι εθνική ταυτόχρονα σε βήματα σύνθετα και πρωτόγνωρα, μια μετάβαση της κατεδάφισης και της οικοδόμησης μαζί, μια μετάβαση παγκοινωνικά συνειδητή και πέραν του «κόμματος-κεφαλιού που χειραγωγεί τις οργισμένες κι ασύνειδες μάζες του στομαχιού»."

Όλο το άρθρο εδώ

"Θυμήσου Γερμανέ..." Του Μίμη Ανδρουλάκη (που δυστυχώς διαπιστώνει αδιέξοδα, στα οποία και ο ίδιος συνέβαλε ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ)

"Θυμήσου Γερμανέ..."


Τι θα πούμε λοιπόν στο Γερμανό φορολογούμενο και αποταμιευτή; "Θυμήσου Γερμανέ τη Συνθήκη των Βερσαλλιών: ΟΙ ΗΠΑ σε δάνειζαν μόνο για να πληρώνεις τα δάνειά σου και τις πολεμικές επανορθώσεις στους αγγλο-γάλλους. Σε δάνειζαν αλλά κρατούσαν υποτιμημένο το δολάριο, δε σου έδωσαν τη δυνατότητα να εξάγεις, να πετύχεις μια νέα ισορροπία εξαγωγών - εισαγωγών κι έτσι αδυνατούσες να αποπληρώσεις τα δάνειά σου, χρεοκόπησες και τα ομόλογά σου άξιζαν λιγότερο από το χαρτί που τα τύπωναν. Έτσι κατέρρευσε η Δημοκρατία της Βαϊμάρης και άνοιξε ο δρόμος στους Ναζί. Είναι αδιανόητο να επαναληφθεί εντός Ευρωζώνης μια νέα Συνθήκη Βερσαλλιών. Κοίτα το εμπορικό μας ισοζύγιο. Μη βλέπεις μόνο το δημοσιονομικό. Η Ευρώπη σε βοήθησε στη "γερμανική ενοποίηση" ώστε να γίνεις η πρώτη εξαγωγική δύναμη στον κόσμο. Αντί να δημιουργείς με τα χρήματά σου μια μη βιώσιμη "πυραμίδα" με δανεικά επένδυσε στην ανάπτυξη του Νότου. Άσε με να πάρω μια αναπτυξιακή ανάσα από το τοκογλυφικό βάρος. Όταν εγώ σφίγγω το ζωνάρι εσύ χαλάρωσέ το, αγόρασε ελληνικά προϊόντα, αύξησε τον ελληνικό τουρισμό. Είναι απαράδεκτο στη δεκαετία του εξαγωγικού boom της Γερμανίας να έχεις αυξήσει μόνο κατά 6% τους μισθούς σου. Μη ξεχνάς ότι στο Νότο "γύριζες" με υψηλές αποδόσεις τις αποταμιεύσεις σου. Εδώ τα πάντα, από τις τηλεπικοινωνίες, τα τρένα, τα υποβρύχια μέχρι τα ιατρικά μηχανήματα και τα αυτοκίνητα είναι γερμανικά. Αν θες απλώς μια "γερμανική Ευρώπη" πιο σύντομα απ' ότι φαντάζεσαι θα ξαναδείς την αντιστροφή της γερμανικής μοίρας...".

Όλο το άρθρο εδώ

Γ. Βαρουφάκης: «Το ευρωσύστημα είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε με την πρώτη κρίση να καταρρεύσει»

Posted by Κωνσταντίνος Άρθρα, Ελλάδα Πολιτική, Οικονομία Ελλάδα, Ροή, Συνεντεύξεις Πέμπτη, Ιούνιος 23, 2011
Πείτε μας λίγο πως φτάσαμε ως εδώ, πως αξιολογείται την κατάσταση και φτάσαμε σε αυτό το σημείο.

Το 2008 είχαμε ένα μεγάλο σεισμό παγκοσμίως, την παγκόσμια κρίση. Το οικοδόμημα του ευρώ δεν ήταν σχεδιασμένο για να μπορέσει να σηκώσει το ωστικό κύμα της κρίσης αυτής, του σεισμού αυτού. Και άρχισε να καταρρέει από το αδύναμο κι ασθενικό και σαθρό του διαμέρισμα που ήτανε το ελληνικό. Αν δεν ήταν το ελληνικό θα ήταν κάποιο άλλο γιατί το πρόβλημα της ευρωζώνης ήταν δομικό. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνει η κυρία Μέρκελ στην Ουάσιγκτον και να μιλάνε 2 ώρες για την Ελλάδα με τον κύριο Ομπάμα αν δεν υπάρχει δομικό πρόβλημα, αν ήτανε απλώς πρόβλημα της Ελλάδας θα το είχαν λύσει οι βοηθοί τους. Και το ζητούμενο τώρα είναι αν και πότε, εάν και πότε η Γερμανία και οι πλεονασματικές χώρες μαζί με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφασίσουν να βγουν απ το στάδιο της άρνησης. Ποιας άρνησης; Ότι η κρίση είναι ευρωπαϊκή και δεν είναι μια κρίση της μικρής και ανόητης Ελλάδας και να αντιμετωπίσουν την κρίση ως αυτό που είναι. Κρίση συστήματος, κρίση της ευρωζώνης.
Οπότε τι μπορούσε να γίνει σ’ αυτή την περίπτωση. Τι σενάρια μπορούμε να σκεφτούμε;
Όσο η κρίση προχωράει, ο αριθμός πιθανών σεναρίων συρρικνώνεται. Τελικά έχουμε φτάσει πολύ γρήγορα, μετά από 1 χρόνο και κάτι ελληνικού μνημονίου νο 1, σε δύο βασικά σενάρια τα οποία αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή και βρίσκονται στο διάβα του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Το ένα σενάριο είναι η κατάργηση του Ευρώ. Η κατάρρευση ολόκληρης της ευρωζώνης. Γιατί το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ συνεπάγεται την κατάρρευση της ευρωζώνης.
Το δεύτερο σενάριο είναι η αναδόμηση του Ευρώ θεσμικά, το αντίστοιχο του να έχεις μια πολυκατοικία η οποία έχει πάθει μεγάλη ζημιά, έχει πάθει ρωγμές βαθιές απ το σεισμό και αντί να κάνεις μερεμέτια να αλλάξεις στατική, να κάνεις ουσιαστικές παρεμβάσεις στα θεμέλια της. Αυτό είναι το δίλημμα, είτε θα το φτιάξουν το Ευρώ έτσι όπως θα έπρεπε να το έχουν φτιάξει από την αρχή, αντί να είναι έτσι σαθρό, είτε θα ο αφήσουν να καταρρεύσει.
Και η Ελλάδα θα συμμετέχει στο ευρώ αν το φτιάξουνε;

Να προσπεράσουμε άμεσα την αυταπάτη της καπελωμένης απο τις γιακωβίνικες γκρούπες δήθεν "άμεσης δημοκρατίας"

Η Δημοκρατία, στην περίοδο της πόλης κράτους, εφαρμόζονταν στο ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, δηλαδή στα άστεα που συγκροτούσαν τον Δήμο (π.χ. Αττική--> Δήμος στην Πνύκα).
Τώρα, το σύνολο της πολιτειακής επικράτειας, είναι όλο το Έθνος-Κράτος, δηλαδή όλη η Ελλάδα.
Βάθεμα της Δημοκρατίας σήμερα, σημαίνει διεκδίκηση και επιβολή σταθερής και μόνιμης ΘΕΣΜΙΣΗΣ, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ-"ΔΗΜΟΥ", που θα εξαναγκάζει το πολιτικό σύστημα να εκτελεί την βούλησή του και μόνον αυτή, χωρίς δυνατότητα αυτονόμησης.
Σημαίνει, δηλαδή, διαδικτυακό ΔΗΜΟ, από τυχαιοποιημένο δείγμα πολιτών περιορισμένης διάρκειας, αντιπροσωπευτικό, γεωγραφικά, του πληθυσμού, που θα ελέγχει τις αποφάσεις της βουλής με δικαίωμα βέτο, και που θα έχει δικαιοδοσία έγερσης θεμάτων, παράλληλα με την δημοσκοπηκή εκφορά της βούλησής του.
Έτσι βέβαια, θα ξεφύγει ο έλεγχος των αποφάσεων από τις γκρούπες και το πολιτικό σύστημα, πρός όφελος της κοινωνίας, αλλά τι να κάνουμε, αυτά έχει η ζωή, κάποτε θα τελείωνε ο ρόλος των πάσης φύσεως σωτήρων, που μας ταλανίζουν απο ο 1833, όταν κατήργησε ο Όθωνας τα Κοινά.

Γιώργος Πολυχρονίδης 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η Ετήσια Γενική Συνέλευση του Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών (14η από την ίδρυσή του το 1998) το Σάββατο 7 Μαΐου 2011 στη Θεσσαλονίκη. Η επιτυχία αναφέρεται τόσο στη συμμετοχή των μελών, όσο και στον γόνιμο και πλούσιο προβληματισμό που αναπτύχθηκε. Παρά τη μεγάλη γκάμα των θεμάτων που συζητήθηκαν, δύο απ’ αυτά απασχόλησαν περισσότερο τη Γενική Συνέλευση: Οι σημαντικές πρωτοβουλίες του Συνδέσμου σχετικά με το ζήτημα της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας και η απόφαση, μετά το επιστημονικό συνέδριο της Κατερίνης το 2009, για τη συγγραφή ενός εγχειριδίου για τη διδασκαλία της ποντιακής διαλέκτου.

Ως προς το πρώτο ζήτημα έγινε σε βάθος ενημέρωση σχετικά με τα δύο διεθνή συνέδρια με τίτλο «Τρεις Γενοκτονίες μια Στρατηγική» που πραγματοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του Συνδέσμου, το πρώτο στην Κομοτηνή το Μάιο του 2008 και το δεύτερο και σημαντικότερο το Σεπτέμβριο του 2010 στην Αθήνα, με τη συμμετοχή των οργανώσεων που εκπροσωπούν τους λαούς της Ανατολής, Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας, Αρμένιους και Ασσύριους. Σημαντικά στοιχεία προέκυψαν και από τη συζήτηση σχετικά με τη συνέχεια του αγώνα αυτού και ειδικότερα για τις προσπάθειες για διεθνή αναγνώριση των Τριών Γενοκτονιών και το επόμενο 3ο συνέδριο, που κατά πάσα πιθανότητα θα πραγματοποιηθεί στη Στοκχόλμη.

Ως προς το ζήτημα της συγγραφής του εγχειριδίου για τη διδασκαλία της ποντιακής διαλέκτου έγινε ευρεία ενημέρωση για το έργο και τις αποφάσεις της 12μελούς επιτροπής του Συνδέσμου που ανέλαβε τη συγγραφή: Το εγχειρίδιο αυτό θα αποτελείται από 3 επίπεδα («τάξεις») με 20 διδακτικές ενότητες το καθένα, δηλαδή συνολικά θα περιλαμβάνει 60 διδακτικές ενότητες. Κεντρικό στοιχείο της κάθε ενότητας θα είναι το κείμενο, που κατά κανόνα θα είναι σχετικά σύντομο (όχι πάνω από 15 σειρές), θα ακολουθεί βασικό λεξιλόγιο, σύντομες γραμματικές παρατηρήσεις, ασκήσεις εμπέδωσης και οπτικοακουστικό υλικό. Αποφασίστηκε ο χωρισμός της επιτροπής σε 3 υποεπιτροπές, που η κάθε μία θα έχει την υποχρέωση για το επόμενο 6μηνο να ετοιμάσει 20 ενότητες, οι οποίες θα επικυρωθούν στην επόμενη συνάντηση κατά το τέλος του Οκτωβρίου ή αρχές Νοεμβρίου σε τόπο που θα οριστεί.

Οι υποεπιτροπές αυτές είναι:
1. Δυτικής Μακεδονίας με Συντονιστή το Θόδωρο Κωνσταντινίδη, Φιλόλογο και Παιδαγωγό και μέλη τους: Αδαμίδη Νίκο (Δάσκαλο με μεταπτυχιακά) Κασκαμανίδη Γιάννη (Δάσκαλο, Διδάκτορα).
2. Κεντρικής Μακεδονίας με Συντονιστή το Στάθη Πελαγίδη (Ομότιμο Καθηγητή Πανεπιστημίου δυτικής Μακεδονίας) και τους: Αλκμήνη Θεοδωρίδου (δασκάλα που διδάσκει για 4ο χρόνο την ποντιακή), Αλέκο Σπανίδη (Φιλόλογο) και Καϊλάρη Γιάννη (Σχολικό Σύμβουλο, Διδάκτορα).
3. Ανατολικής Μακεδονίας με Συντονιστή τον Παιδαγωγό Χατζηθεοδωρίδη Βασίλη και μέλη τους: Διαμαντή Λαζαρίδη (Δάσκαλο, μέλος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών), Φρόσω Χαραλαμπίδου (δασκάλα με μεταπτυχιακά) και Γιάννη Καλπακίδη (Σχολικό Σύμβουλο Φιλολόγων). Τα λοιπά μέλη που δεν συμμετέχουν στις υποεπιτροπές, θα τις βοηθήσουν στο έργο τους μεμονωμένα το καθένα.

Μετά τη λήξη των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης πραγματοποιήθηκαν εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. και Ελεγκτικής Επιτροπής.

Στη συνέχεια το νεοεκλεγέν Δ.Σ. (του οποίου η θητεία είναι διετής) συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής:

Πρόεδρος: Παυλίδης Αντώνης (Δρ Ιστορίας, Σχολικός Σύμβουλος, Αττική)
Α΄ Αντιπρόεδρος: Πελαγίδης Στάθης (Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας, Θεσσαλονίκη)
Β΄ Αντιπρόεδρος: Ανθόπουλος Κώστας (Δάσκαλος, Θεσσαλονίκη)
Γενική Γραματέας: Χαριτίδου Γεωργία (Δρ Παιδαγωγικής, Προϊσταμένη Διεύθυνσης ΔΕ, Αττική)
Ταμίας: Αβραμίδης Κώστας (τ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Τυφλίδας, Μαθηματικός, Θεσσαλονίκη)
Μέλη: -Αμαραντίδης Νίκος (τ. Προϊστάμενος ΔΕ Κοζάνης, Κοζάνη), Καϊλάρης Γιάννης (Δρ Κοινωνιολογίας, Σχολικός Σύμβουλος, Ημαθία), Καμενίδης Χρήστος (Oμότιμος Καθηγητής ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη), Κουμλίδου Κατερίνα (Δρ Κοινωνιολογίας, Φιλόλογος, Θεσσαλονίκη), Πανικίδης Χάρης (Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος, Αττική), Χατζηθεοδωρίδης Βασίλης (Παιδαγωγός, Δράμα).

Στην Ελεγκτική Επιτροπή εξελέγησαν οι:

- Λαζαρίδης Διαμαντής (Δάσκαλος, μέλος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, Δράμα)
- Παπαδόπουλος Γιάννης (Δάσκαλος, μέλος του ΔΣ της ΠΟΕ, Κιλκίς)
- Σαρασίδης Κώστας (Καθηγητής ΔΕ, Κοζάνη).

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος
Δρ Παυλίδης Αντώνης

Η Γεν. Γραμματέας
Δρ Χαριτίδου Γεωργία


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Χαλκοκονδύλη 9, Αθήνα
Τ.Κ. 10677
τηλ. 6977978545
Αναρτήθηκε από Theophilos Kotsidis

Η επικίνδυνη υπεροχή του Βενιζέλου

Ο Βενιζέλος υπερισχύει κατά κράτος στο εσωκομματικό παιχνίδι του ΠΑΣΟΚ, έναντι της κλίκας Παπανδρέου.
Υπερβαίνει απείρως την ικανότητα του βλακός Γιωργάκη στο να "τυλίγει" την κοινωνία στα καθεστωτικά σχέδια της λεηλατικής κομματοκρατίας.
Ο αρχιτέκτονας της ατιμωρησίας του πολιτικού συστήματος, εμφανίσθηκε σήμερα ως η ΕΛΠΊΔΑ ΤΟΥ ΠΑΡΌΝΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΎ ΣΥΣΤΉΜΑΤΟΣ
  Εμφανίστηκε να έχει εξασφαλισμένη την συναίνεση του Σαμαρά και του Καρατζαφέρη στην ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και του εφαρμοστικού νόμου, χωρίς να αντιδράσει σε αυτόν τον ισχυρισμό ο γενικός γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. Τασούλας.

Ο Βενιζέλος είπε εν ολίγοις: Να ψηφίσουμε τώρα το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ως τις 30 Ιουνίου, προκειμένου να πάρουμε την πέμπτη δόση, και στην εφαρμογή το διευρύνουμε ανάλογα με τις ανάγκες μας (και το παζαρεύουμε με την Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ)

Το λεηλατικο κομματοκρατικό πολιτικό σύστημα δημιούργησε το πρόβλημα στην Ελλάδα, και ως αίτιο του προβλήματος δεν μπορεί να είναι πρωταγωνιστής στην λύση. Στην καλύτερη περίπτωση, να εξαναγκαστεί, να συρθεί στην λύση.

Οι εναλλακτικοί δρόμοι είναι δύο:
  Ή δικτατορία που θα βιάσει στις αναγκαίες αλλαγές τους απρόθυμους εξουσιαστές, καπακώνοντας βέβαια και την λαϊκή δυναμική, και καθιστάμενη, ως κοινωνικά ανεξέλεγκτη, δυνητικός καταστροφέας, όπως το 1974,
  ή ΒΑΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ με την θεσμισμένη παρουσία της κοινωνίας στο πολιτικό σύστημα, ως εντολέα των πολιτικών που θα καταστούν εντολοδόχοι μας

Η αφασία της πλατείας ευνοεί τα εξουσιαστικά μαγειρέματα.
 Η κοινωνία, ή  θα πιέσει το πολιτικό σύστημα για να την αποδεχθεί ως μόνιμο και καθοριστικό συνομιλητή, ή θα διαλυθεί υπερκεραζόμενη απο την ικανότητα είτε πραξικοπηματιών, είτε των Βενιζέλων να αποσπούν την ευρύτερη συναίνεση,  επι τη βασή της διαχειριστικής "ρεαλιστικής" "αποτελεσματικότητας" σε έσχατες συνθήκες αδιεξόδου.

Γ. Πολυχρονίδης

"Δεν σε πουστεύω, όσο και να κλαίς. Κι άυριο θά σαι όπως ήσουν χθές"

Ενα σχόλιό μου, στο ιστολόγιο του Δ. Καζάκη, στην ανάρτησή του, όπου αναγγέλει την συγκρότηση του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.Πα.Μ)

Σήμερα στο ιστολόγιο του Δημήτρη Καζάκη. http://dimitriskazakis.blogspot.com/ Η μεγάλη ώρα έφτασε.
Κάλεσμα για την άμεση συγκρότηση Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.Πα.Μ.) .
Κάτω από το βάρος των δραματικών εξελίξεων, με την επιβίωση της ίδιας της χώρας και του λαού της να έχει τεθεί πλέον ολοφάνερα στην ημερήσια διάταξη, αλλά και με μεγάλο μέρος της εργαζόμενης κοινωνίας να κινητοποιείται μαζικά ενάντια στο καθεστώς, πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα ψέματα τελείωσαν. Ήρθε η ώρα η αγανάκτηση των πολιτών να μετατραπεί σε πολιτική απόφαση. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιωματικά μας ανήκουν. Στην αδιαλλαξία και την αποκτήνωση του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος, πρέπει να αντιτάξουμε την οργανωμένη πάλη του ίδιου του λαού. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο: με την συγκρότηση ενός μετώπου της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού ικανό να κερδίσει τον αγώνα που ήδη έχει ξεκινήσει με τις μαζικές κινητοποιήσεις στην πλατεία συντάγματος και αλλού μέσα στην χώρα.
Εμείς που υπογράφουμε το παρών κάλεσμα αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία συγκρότησης ενός Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ) . Στόχος του Μετώπου είναι η πολιτική οργάνωση της αποφασιστικότητας που αποδεικνύει στην πράξη σήμερα ότι έχει το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.
Βασικές άμεσες επιδιώξεις του Μετώπου είναι:


• Η ανατροπή του καθεστώτος κατοχής της χώρας από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ.
• Η τιμωρία όλων των ενόχων και των δωσιλόγων που οδήγησαν την χώρα σ’ αυτήν την κατάσταση.
• Η μη αναγνώριση και η άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα.
• Η έξοδος από το ευρώ με την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος,
• Η εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδας και με σκοπό τον έλεγχο της οικονομίας και της κίνησης των κεφαλαίων,
• Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με βασικό μοχλό ένα άλλο παραγωγικό και αναγεννημένο κράτος, που θα υποστηρίζει και θα στηρίζεται στις ανάγκες των εργαζομένων και στην πρωτοβουλία των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου,
• Η αλλαγή του μονομερούς προσανατολισμού της χώρας και την απαλλαγή της από τα ασφυκτικά δεσμά που της έχουν επιβληθεί.
Βασική προϋπόθεση όλων αυτών είναι η πάλη για την κατάκτηση της δημοκρατίας. Η διάσωση της χώρας και του λαού δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον λαό στον «γύψο» ούτε με «εθνικές» ή «υπερκομματικές» κυβερνήσεις εκφασισμού της πολιτικής ζωής. Η διέξοδος από την κρίση απαιτεί περισσότερη και όχι λιγότερη δημοκρατία.
Απαιτεί τον λαό στο προσκήνιο, όχι θεατή και θύμα των εξελίξεων.
Απαιτεί μια νέα εξουσία με τον λαό στα κέντρα των αποφάσεων και όχι ένα διεφθαρμένο σύστημα κυβερνητικής απολυταρχίας, όπως είναι σήμερα.
Απαιτεί την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσα από την αυθεντική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.
Εμείς που υπογράφουμε το παρόν κάλεσμα πιστεύουμε πώς τώρα είναι η ώρα για να οικοδομηθεί ένα τέτοιο Μέτωπο του ίδιου του λαού, που θα απαντήσει αποτελεσματικά σε όλους τους αιφνιδιασμούς και τους σχεδιασμούς του επίσημου πολιτικού συστήματος και των επικυρίαρχων.
Μόνο με τη δημιουργία αυτού του μεγάλου κοινωνικοπολιτικού μετώπου ολόκληρου του λαού για τη διάσωση και την αναγέννηση της χώρας μπορούμε να ξεφύγουμε από τον καταθλιπτικό μονόδρομο της καταστροφής, της λεηλασίας και της υπερχρέωσης. Αυτό είναι σήμερα το κυρίαρχο εθνικό, πατριωτικό και συνάμα ταξικό καθήκον για τον εργάτη, τον αγρότη, τον μικρομεσαίο.
Ένα τέτοιο μέτωπο δεν μπορεί να είναι υπόθεση οργανώσεων, ή κομμάτων, αλλά αφορά το σύνολο του λαού πέρα και πάνω από κομματικές τοποθετήσεις και εντάξεις. Ούτε μπορεί να συγκροτηθεί ως άθροισμα οργανώσεων, ή ως μέσος όρος πολιτικών ιδεολογιών.
Το Μέτωπο είναι ανοιχτό σε όλους με μοναδική προϋπόθεση την συνειδητή στράτευση στους βασικούς στόχους του. Συγκροτείται στη βάση της αυτοκέφαλης οργάνωσης κατά τόπους δουλειάς και γειτονιές.
Καλούμε όλες τις πρωτοβουλίες και κινήσεις που υπάρχουν ανά την Ελλάδα να στρατευθούν στην συγκρότηση του Μετώπου. Καλούμε κάθε έντιμο αγωνιστή που κινητοποιείται στο κίνημα των πλατειών, κάθε πολίτη που ανησυχεί για την τύχη της χώρας του, κάθε εργαζόμενο που δοκιμάζεται από την κατάσταση να αγκαλιάσει και να κάνει δική του υπόθεση τη συγκρότηση του Μετώπου.
Στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί συγκεκριμένα τις επόμενες ημέρες, θα συγκληθεί Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με σκοπό την επίσημη ίδρυση και την έκδοση ιδρυτικής διακήρυξης του Μετώπου.


Καί το σχόλιό μου:

vripol είπε...

Κ. Καζάκη, δυστυχώς, ο λόγος σας χαρακτηρίζεται απο τις ιδεοληψίες του Κομμουνιστικού χώρου απο τον οποίον προέρχεσθε, και με το οποίον δεν έχετε διαρρήξει τον ιδεολογικό και πολιτικό ομφάλιο σας λώρο.

1. Ο παραδοσιακός αντιευρωπαϊσμός είναι παρών στο παραπάνω κείμενο. Αδιαφορείτε για τις επιπτώσεις που θα έχει στην Ευρωπαϊκή ένωση μια κίνηση εξόδου απο το Ευρώ.Χωρίς να το λέτε, προφανώς επιθυμείτε την διάλυση της ευρωζώνης. Καί ίσως, και την απαρχή της πτώσης του καπιταλισμού..

2. Εξωραϊζετε τους δυσβάστακτους κλυδωνισμούς που θα επιφέρει στην Ελληνική κοινωνία η επιστροφή στην δραχμή. Χαρακτηρίζεστε απο τον γνωστο μονομανιακό αναγωγισμό της κομμουνιστικής αριστεράς: Στην σύνθετη πραγματικότητα, μία είναι "σε τελική ανάλυση" η λύση: ¨Οτι ορίσει η ευθεντία μας", δηλ. η έξοδος απο το ευρώ, προκειμένου να μπορέσει να αξιοποιηθεί το νομισματικό εργαλείο.
Και η σύγκρουση που θα επέλθει με τους λαούς της Ευρώπης, καθώς θα μας θεωρήσουν υπέυθυνους για την αλυσιδωτή έκκριξη που θα συμβεί στην Ε.Ε;
Καί η αδυναμία μας να τροφοδοτήσουμε άμεσα με πανάκριβο, πλέον, πετρέλαιο την πετρελαιοκίνητη οικονομία μας;

3. Η διέξοδος, είναι πολύ πιό σύνθετη : Προαπαιτεί υπευθυνότητα και ως πρός τον Ελληνικό και ως πρός τους Ευρωπαϊκούς λαους:
Εμείς, να πληρώσουμε, σε βάθος χρόνου, τμημα του χρέους μας,(το μη επαχθές, συνυπολογιζομένων των γερμανικών χρεών) μακριά απο διακονιάρικους κουτσαβακισμούς, αλλά και απο δουλοπρέπεις οσφυοκαμψίες.
Εκείνοι, να συνειδητοποιήσουν,πως δεν μπορούν να μας φέρονται ως τοκογλύφοι, αλλα εν αλληλεγγύη. Και να τους προσάψουμε δημοσίως την ευθύνη τους για την πιθανή διάλυση της Ευρωζώνης, εάν εξακολουθούν να μας φέρονται ως τοκογλύφοι. Οι κινησεις μας πρέπει να μας καθιστούν υπεύθυνη Ευρωπαϊκη δύναμη, που θα πρέπει να πρωτοπορήσει στις αναγκαίες αλλαγές στην Ε.Ε.:
Δηλ. α)Βάθεμα της δημοκρατίας με την κινητοποίηση των λαών και τον θεσμικό (στο μέλλον) εξαναγκασμό των ηγεσιών να λαμβάνουν υπόψιν κυρίως τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των οικονομικών κολοσσών.

β)Προαγωγή της πολιτικής Ευρώπης, θωράκιση έναντι των επιθέσεων της Αμερικανικής υπερδύναμης, οικοδόμηση στρατηγικών συμμαχιών με Κίνα, Ρωσσία, κλπ

Αυτά, παράλληλα με την άμεση επιδίωξη θεσμικής ενσωμάτωσης της Ελληνικής κοινωνίας, ως Δήμου και όχι ως μονάδων, στο πολιτικό σύστημα της χώρας, προκειμένου να επιτύχουμε το "ελέγχειν" και το "ευθύνειν" του πολιτικού προσωπικού, το οποίο πρέπει να καταστήσουμε θεσμικό εντολοδόχο μας (από την σημερινή θέση του, ως εκλεγμένης ολιγαρχίας που εφιππεύει και λεηλατει την κοινωνία).

Πιρουέτες στην άκρη του Ζαλόγγου. Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Γράφει ο
Αντώνης Ανδρουλιδάκης

Ανήμερα της αυτοκτονίας του ηρωικού Αρχηγού των Ατάκτων, το τρέχον «τακτοποιημένο» πολιτικό σύστημα, ακροβατούσε σε επικοινωνιακές πιρουέτες στην άκρη του Ζαλόγγου.

Τα ίδια ελλείμματα που οδήγησαν τότε τον αρχικαπετάνιομτης εθνικής ανεξαρτησίας στη διαφυγή του στην κοιλάδα της σιωπής, η ίδια πικρή γεύση του ανολοκλήρωτου ’21 που στυφίζει ως τα τώρα, στις τελευταίες αθυροστομίες του Γεώργιου Καραϊσκάκη, αυτή η ίδια εθνική ανημπόρια, κάνει τους σημερινούς «ταγούς» να χορεύουν τσιγκολελέτες χέρι χέρι με τα εξωνημένα ΜΜΕ και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω τους.

Επικοινωνιακές παρλαπίπες, επιλεκτικές διαρροές, δηλώσεις αξιωματούχων, «πληροφορίες» δημοσιογράφων και πρωθυπουργικά διαγγέλματα στον ίδιο χορό «αγοράς πολιτικού χρόνου», όταν την ίδια στιγμή το διακύβευμα είναι –ούτε λίγο ούτε πολύ- η σοβαρή πιθανότητα, να πάνε τσάμπα τα ματσάκια με τα κόκαλα των πεθαμένων παππούδων και πατεράδων μας.

Δεν είναι κόκαλα πουλιών, τα κόκαλα αυτά. Και δεν μπορεί μια σκατογενιά αμερικανοαναθρεμένων, να τσαλαβουτά στο αίμα και στον ιδρώτα τόσων ψυχών, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τα εξουσιαστικά τσαλιμάκια της. Δεν μπορεί ο κάθε γελοίος φραγκοφορεμένος Χατζηαβάτης, να πλατσουρίζει στα λασπόνερα των ντόπιων και διεθνών καναλιών και “οίκων”, το καρυδότσουφλο της ρημαγμένη πατρίδας.
Απαιτείται τώρα, η ελληνική κοινωνία όχι μόνο να δει, αλλά να ψηλαφίσει επί τον τύπον των ήλων των ελλειμμάτων της.
Η πατρίδα ετούτη από γεννησιμιού της είχε έλλειμμα εθνικής ανεξαρτησίας . Ο τόπος αυτός απ’ όταν οργανώθηκε σε κράτος, καθώς έντεχνα απαρνήθηκε την κοινοτική του παράδοση, έχει βαρβάτο έλλειμμα διοίκησης.

Η κοινωνία αυτή, από τη σύσταση της κατά μίμηση του δυτικού της προτύπου, γίνηκε μια καλοθρεμμένο και μια κακοθρεμμένο παράσιτο της Εσπερίας, στο αγκομαχητό να γίνει «εφάμιλλη των καλυτέρων ευρωπαϊκών» και ως εκ τούτου έχει σοβαρό έλλειμμα παραγωγής και δημιουργίας.
Η «Δημοκρατία» με τα δήθεν κατακτημένα δικαιώματα, στη θέση της χαμένης κοινωνικής και πολιτικής ελευθερίας, έχει μια τρυπάρα που μόνο ο Καραϊσκάκης θα μπορούσε να περιγράψει σαν το «βρακί της Κατερίνας».

Η πολιτική καθώς απο-ιεροποιήθηκεκαι εξέπεσε σε επάγγελμα και μάλιστα μεταπρατικού τύπου, άνοιξε μια τρύπα ανάλογη της σεξουαλικής πείνας των θηλύγλωσσων εκπροσώπων της.

Η δικαιοσύνη, ως εξάρτημα της πολιτικής ολιγαρχίας, βολοδέρνει στα λασπόνερα της δικιάς της τρύπας. Το έλλειμμά της, «πληρώνει» τις φυλακές με χιλιάδες ψυχές δήθεν για σωφρονισμό, ενώ σαν σουρωτήρι αφήνει τους ημετέρους να διαφεύγουν στις χώρες των αφεντικών τους.

Ακόμη κι η Εκκλησία τρώει στη μάπα το έλλειμμα πνευματικότητας που οικοδόμησαν οι μεγαφωνικές, τα ηλεκτρικά καντηλέρια και η βαριά προτεστάντικη νόθευση της.

Ο ίδιος ο Λαός έχει εν τέλει έλλειμμα Λαϊκότητας, παραδομένος τουλάχιστον τα τελευταία 40χρόνια στην μαλθακότητα και στο μαράζι της ηδονοθηρίας και της καταναλωτικής αποχαύνωσης.

Το αντιστασιακό ήθος της διαχρονίας του ελληνικού τρόπου, αφού εξέπεσε σε πρώτη φάση σε ηθικολογία, κατέπεσε τελικά στο έσχατο στάδιο ενός κυνικού αμοραλισμού.

Το μηδέν που χάσκει εντός στον καθένα μας και μας απειλεί πλέον σαν συλλογικό υποκείμενο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το έλλειμμα ελληνικότητας. Η μαύρη τρύπα, γύρω από την οποία χοροστατεί το κυρίαρχο πολιτικό προσωπικό και οι ξένοι εντολοδόχοι του, δεν είναι οικονομική. Το έλλειμμα μας δεν είναι –πρωτίστως- οικονομικό.

Όπως ακριβώς και το χρέος μας δεν είναι ένα κάποιο λογιστικό μέγεθος. Δεν είναι τα λεφτά που μας λείπουν. Είναι το μεδούλι του τόπου που αφανίστηκε. Αυτό οφείλουμε να επανεφεύρουμε. Αυτό είναι το χρέος μας.

Το πρόβλημα της χώρας, δεν είναι “πως θα πάμε το άλογο να πιει νερό”, κατά πως χτυπιούνται οι αγωνιούντες κονδυλοφόροι του συστήματος. Το πρόβλημα δεν είναι αν θα το πάει μόνος του ο ΓΑΠ ή παρέα με τον Σαμαρά και την Ντόρα και τον Καρατζαφέρη καβάλα στο σβέρκο.

Το πρόβλημα δεν είναι αν θα πεισθεί να πάει υπό την απειλή της δίψας της χρεοκοπίας. Το πρόβλημα είναι, ότι το νερό είναι και θολό και νοθευμένο με διαόλους, που ‘λεγε κι η γιαγιά μου. Γι’ αυτό και ένα νέο συλλογικό όραμα, μοιάζει ανέφικτο.

Τί απαιτείται λοιπόν; Πριν απ’ όλα να διακοπούν άμεσα και δια ροπάλου τα χορευτικά στο χείλος του γκρεμού, από τις αστείες φιγούρες που αυτοαποκαλούνται πολιτικό προσωπικό.

Δεύτερον, να ξεθολώσουμε το νερό. Δηλαδή, επανιεράρχηση των προτεραιοτήτων της κοινωνίας. Της κοινωνίας των ζωντανών αλλά και των πεθαμένων, κατά πως ορίζει ο τρόπος μας.

Τρίτον, «πλήρωση» των ελλειμμάτων, με την σειρά που αυτά διαμορφώθηκαν. Με βάση της πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και μια νέα αυθεντική ιεράρχηση τους.

Επιτέλους ας απαντήσει εμπράκτως ο Λαός τι θέλει. Λεφτά ή ελευθερία; Καλοπέραση ή αξιοπρέπεια; Ας απαντήσουμε δηλαδή, τι επιζητούμε πρώτο και τι θέλουμε δεύτερο. Όλα αυτά δεν μπορεί, όμως, να είναι ευχές ή αμπελοφιλοσοφίες.

Καλώς ή κακώς κάθε ιεράρχηση προτεραιοτήτων του βίου, απαιτεί θυσία του υποδεέστερου στόχου χάριν του σπουδαιότερου. Και τα δυό μαζί, είναι κάτι σαν «καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος».

Τα ζόρια έρχονται, όταν χρειάζεται να διαλέξεις. Και αφού διαλέξεις, τα βάζεις όλα ετούτα σ’ ένα χαρτί και τα κάνεις πρόγραμμα, με αρχή, μέση και τέλος. Με στόχους και αντικειμενικούς σκοπούς. Με λειτουργικές, τακτικές και στρατηγικές αποφάσεις. Με αναγκαία μέσα και πόρους. Με χρονοδιαγράμματα. Με ανθρώπους έτοιμους να πεθάνουν για να τα υποστηρίξουν. Και τότε τίποτα –καθώς ξέρουμε από τον τρόπο μας- δεν μπορεί να σε εμποδίσει.

Τούτο είναι το χρέος μας, και όχι το άλλο, όσων τουλάχιστον, δεν μας φτάνει απλά να αγανακτούμε και τα κοκαλάκια των πεθαμένων μας, είναι –ακόμη- κάτι περισσότερο από μια χημική σύνθεση ανόργανων μεταλλικών αλάτων.

Ζητείται επειγόντως, πολιτικός φορέας να “υποστασιάσει” αυτό το χρέος και να “πληρώσει” αυτό το έλλειμμα.


http://tonoikaipnevmata.wordpress.com/2011/06/16/

Τα τεκμήρια της προβοκάτσιας

Γιώργος Κοντογιώργης, Έκκληση στην κοινωνία των πολιτών ενόψει της περικύκλωσης της Βουλής στις 15/6/2011

Με το κάλεσμά μου της 29ης Μαΐου τρ.έ., υπέβαλα την πρόταση η κοινωνία των πολιτών να περικυκλώσει τη Βουλή και το Μαξίμου, με συγκεκριμένα αιτήματα.
Επανέρχομαι για να επισημάνω ότι η κοινωνία των πολιτών, που θα περικυκλώσει τη Βουλή στις 15 Ιουνίου, πρέπει να διατυπώσει με "νομοθετική" σαφήνεια τα αιτήματά της και να είναι ρεαλιστικά.
Να αντιληφθεί ότι το μείζον πρόβλημα δεν είναι το μνημόνιο, αλλά οι λόγοι που οδήγησαν σ'αυτό. Ότι η διάσωση της χώρας δεν είναι εφικτή χωρίς τη μεταβολή του πολιτικού συστήματος.
Να συνειδητοποιήσει επίσης ότι η δύναμη της συλλογικότητάς της είναι εκρηκτική, αρκεί να λειτουργήσει συντεταγμένα ως σώμα απέναντι στους λεηλάτες του δημόσιου αγαθού.
Αντί η κοινωνία των πολιτών να διαδηλώνει για να αναγκάσει τους πολιτικούς να συνεκτιμήσουν τη βούλησή της, να αξιώσει τη συμμετοχή της στο πολιτικό σύστημα ως εντολέας.
Στο πλαίσιο αυτό, απευθύνω έκκληση να προσέλθει στην περικύκλωση με συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις, που αλλάζουν κατά μικρόν αλλά ουσιωδώς το πολιτικό σύστημα, και να μην αποχωρήσει εάν δεν ψηφισθούν.

Προτείνω τις εξής νομοθετικές ρυθμίσεις:

1. Να καταργηθούν η ασυλία και οι νόμοι περί ευθύνης του πολιτικού προσωπικού. Να υπαχθεί το πολιτικό προσωπικό για τη βλάβη που προκαλεί η πολιτική του δράση στην κοινό δίκαιο με την επιβαρυντική επισήμανση ότι το πολιτικό αδίκημα βλάπτει δυσανάλογα πολλούς σε σχέση με το κοινό αδίκημα. Το αρμόδιο δικαστήριο να απαρτίζεται από κληρούμενο σώμα δικαστών με τη συμμετοχή ενόρκων πολιτών.

2. Να θεσμοθετηθεί η αρμοδιότητα του "ελέγχειν" το πολιτικό προσωπικό (και επίσης της διοίκησης και της δικαιοσύνης) από το ειδικό προς τούτο δικαστήριο. Ο έλεγχος να αφορά και τα άτομα (π.χ. τον βουλευτή ανά εξάμηνο από κληρούμενο σώμα πολιτών της εκλογικής του περιφέρειας) και τα πολιτειακά σώματα (λ.χ. τη βουλή, την κυβέρνηση κλπ).

3. Να εισαχθεί η πολιτική ευθύνη (το "ευθύνειν") του πολιτικού προσωπικού για τις πολιτικές του πράξεις (ή παραλήψεις), οι οποίες βλάπτουν την κοινωνία των πολιτών. Να διατυπωθεί με σαφήνεια ότι σκοπός του "πολιτεύεσθαι" είναι το συμφέρον (του έθνους) της κοινωνίας και όχι (του έθνους) του κράτους. Δεν νοείται τον 21ο αιώνα να ζούμε σε καθεστώς προγενέστερο εκείνου του Σόλωνα.

4. Να αναγνωρισθεί στον πολίτη δικαίωμα "εννόμου συμφέροντος" για τη βλάβη που του προκαλούν οι φορείς της διοίκησης, της δικαιοσύνης και το πολιτικό προσωπικό. Απέναντι στον πολίτη, να ευθύνεται ευθέως ο διοικητικός, δικαστικός και πολιτικός αξιωματούχος και, όλως επικουρικώς, το κράτος.
5. Να αξιωθεί η υποχρεωτική έκφραση γνώμης (της βούλησης) της κοινωνίας των πολιτών πριν από κάθε πολιτική απόφαση (κυβερνητική ή νομοθετική) καθώς και η δυνατότητά της να εγείρει ζητήματα πολιτικής που εκτιμά ότι χρήζουν αντιμετώπισης (π.χ. η αποτελεσματική λειτουργία της διοίκησης). Πρακτικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η επιστημονική δυνατότητα των δημοσκοπήσεων, δεν χρειάζεται να μαζεύουμε κάθε φορά όλη την κοινωνία στην πλατεία Συντάγματος. Πριν από τη λήψη οποιαδήποτε απόφασης να είναι υποχρεωτική η δημοσκόπηση της κοινωνίας για το τι θέλει. Ή, ακόμη περισσότερο, να δημιουργηθεί ένας διαρκής δημοσκοπικός Δήμος, ο οποίος θα συζητά και θα αποφαίνεται για τα προβλήματα της χώρας σε πολιτικό επίπεδο. Αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα ρυθμίσεων που θα έκαναν εφικτή τη μετάβαση σε μια σχετική προσομοίωση αντιπροσώπευσης. Αλλά είναι απαραίτητο η κοινωνία πολιτών να εισέλθει θεσμικά στην πολιτική. Να συμμετέχει στις αποφάσεις. Θα προκύπτει έτσι τι θεωρεί η κοινωνία των πολιτών συμφέρον της και τι όχι. Στον παρόντα χρόνο θα αρκούσε η υποχρεωτικότητα της γνώμης και όχι ο υποχρεωτικός της χαρακτήρας για την πολιτική εξουσία. Το "ελέγχειν" και το "ευθύνειν' σε συνδυασμό με την εκλογική διαδικασία, θα εξισορροπεί την βούληση της πολιτικής εξουσίας να αυτονομείται.
6. Να αξιωθεί από τη Βουλή να παραιτηθεί από την καταχρηστική της "αρμοδιότητα" να νομοθετεί για ζητήματα πολιτικής ευθύνης των μελών της και ιδίως να εμπλέκεται στη διαχείριση των ευθυνών τους. Να υπαχθούν όλες οι υποθέσεις ασυλίας και σκανδάλων από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν στη δικαιοσύνη. Οι υποθέσεις που ανάγονται στο "ευθύνειν" των πολιτικών, από τη φύση τους, δεν παραγράφονται.

7. Τα περισσότερα από τα παραπάνω δεν απαιτούν αναθεώρηση του Συντάγματος. Για άλλα αρκεί η παραίτηση της Βουλής από τις καταχρηστικές της προνομίες. Ειδάλλως, η κοινωνία των πολιτών να αξιώσει την αναστολή των άρθρων του Συντάγματος που επιφυλάσσουν στην πολιτική εξουσία την ιδιότητα του εντολέα.

Αθήνα, 13.6.2011

15 Ιούνη: 24 ώρες στο δρόμο - Περικυκλώνουμε τη Βουλή

24 ώρες στο δρόμο!

Δίνουμε τη δική μας ΑΠΑΝΤΗΣΗ στο ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ
15 Ιουνίου περικυκλώνουμε τη Βουλή

Τώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει το μεσοπρόθεσμο, περικυκλώνουμε τη Βουλή, μαζευόμαστε και μένουμε στο Σύνταγμα.
Όλοι μαζί συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τις κινητοποιήσεις που ξεκινήσανε στις 25 Μάη.
Πρώτος σταθμός η γενική απεργία την Τετάρτη 15 Ιουνίου. Δε σταματάμε μέχρι να το πάρουν πίσω.

Στηρίζουμε με κάθε τρόπο τη Γενική Απεργία και διαδηλώνουμε ειρηνικά.

Στις 15 Ιουνίου δεν εργαζόμαστε και δεν καταναλώνουμε.

Συντονιζόμαστε με όλους τους πολίτες που θέλουν να εκφράσουν την αντίθεσή τους στο μεσοπρόθεσμο, με τους απεργούς και τα σωματεία τους, με τις λαϊκές συνελεύσεις, με τις κινητοποιήσεις και τις καταλήψεις σε όλη τη χώρα.

Καλούμε τους καλλιτέχνες να πλαισιώσουν την κινητοποίηση, να κατέβουν στους δρόμους μαζί μας και να δώσουν το δικό τους χρώμα.

Δίνουμε τρία μεγάλα ραντεβού:

Όλοι την Τετάρτη 15 Ιουνίου στις 7 το πρωί:
1. Μπροστά στη Βουλή.
2. Στο μετρό Ευαγγελισμός.
3. Στο Παναθηναϊκό Στάδιο.

Μέχρι τις 15 Ιουνίου οργώνουμε την Αθήνα για να μεταφερθεί παντού το κάλεσμα της Λαϊκής Συνέλευσης του Συντάγματος. Δίνουμε από τώρα αγωνιστικό ραντεβού για τη μέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου.

Να ακουστεί δυνατά η δική μας φωνή:
ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος
11 Ιουνίου 2011

apolas lermi . Ποιός είναι πιό Τούρκος;

O Apolas lermi δεν είναι Έλληνας. Είναι Τούρκος.
Μάλλον υπηρέτησε ή θα υπηρετήσει στον Τουρκικό στρατό.
Αν η Τουρκία επιτεθεί στην Ελλάδα και ο Apolas βρίσκεται απέναντι, θα βρεθούμε αντιμέτωποι.

Με τον Apollas, έχουμε την ίδια γλώσσα, παρόμοια τραγούδια και πιθανόν κοινούς προγόνους.

Δεν θα μασήσω τα λόγια μου: Οι πρόγονοι του Apolas, όταν πιέσθηκαν απο τον βάρβαρο Οθωμανό κατακτητή να αλλαξοπιστήσουν, κιότεψαν και υπέκυψαν. Και μαζί με την πίστη τους, άλλαξαν και εθνικότητα. Ή μπορεί να μην πιέστηκαν κάν, να έκριναν σαν πιό συμφέρον να αλλαξοπιστήσουν...
Οι πρόγονοι του Apolas, είχαν σαν κίνητρο ή τον φόβο, ή την ανάγκη...Όπως και τα ζώα.
Οι δικοί μου πρόγονοι, απάντησαν διαφορετικά στο τραγικό δίλημμα: κράτησαν πίστη και εθνικότητα, και γι αυτό πλήρωσαν το τίμημα: Ξερριζώθηκαν σαν τα αγριόχορτα απο την πατρίδα τους.
Οι δικοί μου πρόγονοι, είχαν σαν κίνητρο κάτι περαν απο τον φόβο και την ανάγκη. Δηλαδή, κάτι πέρα απο τα κίνητρα που είναι κοινά στα ζώα και στους ανθρώπους: Την ελευθερία με κίνδυνο της ζωής, την αλληλεγγύη στο χειμαζόμενο γένος, την αυτοθυσία για την πατρίδα.. Αυτές είναι ιδιότητες, που ξεχωρίζουν τον άνθρωπο απο τα ζώα.

Οι δικοί μου οι πρόγονοι ήρθαν το 22 στην Ελλάδα. Ενω τα παιδιά τους, οι γονείς μου δηλαδή, διατήρησαν περίπου τις ίδιες αξίες με εκείνους, αντίθετα εμείς, οι τρίτης γενιάς απόγονοι προσφύγων, αλλάξαμε: Κίνητρο στις πράξεις μας έγιναν η ανάγκη και το συμφέρον.. Όπως και στα ζώα..

Ο Apolas Lermi, με τα τραγούδια του δέιχνει να ξεφέυγει απο τα κοινά κίνητρα ανθρώπων και ζώων: Τραγουδάει στην "καταραμένη" γλώσσα μας, τα "Ρωμαίικα", δηλαδή τα Ποντιακα Ελληνικά, με ότι κόστος μπορεί αυτό να συνεπάγεται στο κράτος των δολοφόνων του παπα-Σαντόρο, και του Χρα Ντινκ. Στο κράτος της Εργκενεγκον και του Κεμαλοφασισμού.

O Apolas Lermi, δεν είναι Έλληνας. Διακρίνεται, όμως, απο αξίες ανώτερες, αυθυπερβατικές, αξίες που πρωτίστως διέκριναν τον Ελληνικό πολιτισμό..

Αν έρθουμε αντιμέτωποι, κάποτε, σε ενδεχόμενη Ελληνοτουρκική σύγκρουση με τον Apolas, εκείνος θα εκπροσωπεί την βάρβαρη Τουρκία των κατσαπλιάδων νομάδων, που ούτε μιά πόλη δεν έκτισαν, χίλια χρόνια τώρα, στην Μικρά Ασία.

Καί εγώ, θα εκπροσωπώ μιάν Ελλάδα σκιά του εαυτού της, παραδομένη στην ανάγκη και στο συμφέρον, μιάν Ελλάδα που δεν έχει καμία σχέση με τον Ελληνικό πολιτισμό, αφού απεχθάνεται την ουσία του..

Αδελφέ μου Apolas, συγχώρεσέ με αδελφέ μου, εμένα τον δήθεν Έλληνα..Γιατί δεν μπόρεσα να γίνω τόσο "Ρωμαίος" όσο κι εσύ..

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ 300 ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟΥΣ 300 ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ 300 ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟΥΣ 300 ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Ιουνίου 9th, 2011
daskalos
Leave a comment
Go to comments

1.ΤΟΝ κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
2.ΤΟΝ κ. ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
3.ΤΟΥΣ κκ. ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Κύριοι,
μετά ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ της 5/6/2011 στην Πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους, σας δίδετε η λαϊκή εντολή ,
αφ' ενός να μην υπογράψετε κανένα νέο μνημόνιο αφ' ετέρου άμεσα να πράξετε τα κατωτέρω για να σταματήσει η....
γενοκτονία που συντελείται με τις πράξεις σας.
Βεβαίως καταλαβαίνουμε ότι εκτελείτε ΑΝΩΘΕΝ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ
αλλά ευελπιστούμε (ματαίως;) ότι έστω και την τελευταία στιγμή,
θα συνειδητοποιήσετε ότι η πατρίδα μας κινδυνεύει (εξ αιτίας αυτών των εντολών) και να θυμηθείτε ότι είσαστε πρώτα και πάνω απ όλα ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
και όχι μέλη των διαφόρων κλειστών λεσχών .

Σας προσφέρεται η τελευταία ευκαιρία να πράξετε τα κάτωθι :

α) να προσέλθετε
άπαντες εντός των τριών επομένων ημερών στο χώρο ΤΩΝ “300 ΕΛΛΗΝΩΝ”
επί του πεζοδρομίου απέναντι από την γωνία της Μεγάλης Βρετανίας για να προσυπογράψετε για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος
-όπως μέχρι σήμερα έχουν υπογράψει περισσότεροι των 100.000 πολιτών-
με τα κάτωθι αιτήματα :
Κατάργηση του μνημονίου
Άρνηση του χρέους σαν προϊόν εξαπάτησης ( Λογιστικός Έλεγχος για πραγματικό)
Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας και του νόμου περί ευθύνης υπουργών
Αναγνώριση της ΑΟΖ του Αιγαίου
Αλλαγή του Συντάγματος με Συντακτική λαϊκή Εθνοσυνέλευση .

Από την συγκεκριμένη ενέργεια εξαιρούνται οι βουλευτές ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ και ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ που έχουν ήδη υπογράψει τα ανωτέρω.
Όπως είναι φυσικό η εφαρμογή των ανωτέρω με τον καθημερινό έλεγχο από τους πολίτες, αυτών που θα εκλεγούν , δεν θα επιτρέψει να ξαναβρεθούμε στην τωρινή κατάσταση .
Θεωρούμε αυτονόητο και ως λογικό επακόλουθο αυτής της ενέργειας σας ,
να επιστρέψετε στην Βουλή και να τιμήσετε την υπογραφή σας.

β) επειδή είστε παράνομοι,
εφαρμόζοντας τον νόμο περί ευθύνης υπουργών και διατηρώντας την βουλευτική σας ασυλία (υπάρχει νόμος πιο πάνω από το Σύνταγμα ?)
καταπατώντας το Σύνταγμα και την βασική του αρχή,
ότι ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ,
σας δίδετε η ευκαιρία να διαλέξετε :
'Η να επιστρέψετε στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ κάθε περιουσιακό στοιχείο που αρκετοί από εσάς (νυν και τέως) έχετε αποκτήσει κατά την διάρκεια της θητείας σας, εκμεταλλευόμενοι την ασυλία σας απέναντι στις παρανομίες σας κατά την διαχείριση της εξουσίας 'Η να θέσετε αυτοβούλως εαυτόν εκτός κάθε είδους ασυλίας σας, ενώπιον των αρμοδίων διοικητικών, δικαστικών και εισαγγελικών Αρχών, όπου και θα πρέπει να αποδείξετε πως αποκτήσατε τα περιουσιακά σας στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στα εισοδήματα σας .
Φυσικά εξυπακούεται ότι όλη, ελεγκτική ή δικαστική διαδικασία, θα είναι ταχύτατη σε καθημερινή βάση προκειμένου να ολοκληρωθεί χωρίς κωλύματα ή καθυστερήσεις και δεν θα “λιμνάσει” σε κάποιο συρτάρι.
Άπαντες δε προς τους οποίους μεταβιβάσατε περιουσιακά στοιχεία,
μη δικαιολογημένης νόμιμης προέλευσης, θα εμπλακούν ως αποδέκτες προϊόντων εγκλήματος.

Η επιλογή δική σας !
Αφ'ενός η ψήφος των 172 βουλευτών και αφ'ετέρου η μη παραίτηση όλων των υπολοίπων από εσάς, είχαν σαν αποτέλεσμα με το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 1
την εκχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας .
Για δεύτερη φορά με το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2 θα εκχωρήσετε την Εθνική Κυριαρχία και επομένως θα έχετε διαπράξει δυο φορές Εσχάτη Προδοσία .

Οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί θα έπρεπε αυτεπάγγελτα να απέχουν από τα καθήκοντα τους , ακυρώνοντας με αυτόν τον τρόπο την προδοσία σας .
Η αδράνεια, τους καθιστά συμμέτοχους, στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά του Ελληνικού Έθνους.
Τέλος τα σώματα ασφαλείας, τόσο τα αστυνομικά όσο και τα στρατιωτικά,
θα πρέπει να γνωρίζουν, ότι υπάρχουν για να προστατεύουν τον ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ και όχι να στρέφονται εναντίον τους, προστατεύοντας ένα διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας . ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΝΑ ΤΗΡΗΣΕΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.
Γιατί όλοι με τις πράξεις τους κρίνονται και όχι με τα λόγια .

ΤΩΡΑ
ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ
ΑΝ ΘΑ ΣΤΑΘΕΙ
ΣΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ
ΑΘΗΝΑ 8 / 6 / 2011

Εθνική Κυβέρνηση και Βαθειά Δημοκρατία

Πρώτη δημοσίευση: "Αντίφωνο"

Δευτέρα, 06 Ιούνιος 2011 08:00Άρθρα


Δημήτρης Τζουβάνος*

1. Η Κρίση και το κλειδί του Πολιτικού Συστήματος

Έχει πλέον κατανοηθεί αρκετά, παρά τα επί μακρόν συσκοτιστικά των media και των αναπτυξιολογούντων καθηγητών του «προοδευτικού» κατεστημένου, ότι η κρίση που βιώνουμε είναι μια πολύπλευρη συστημική κρίση με εθνικές και διεθνείς διαστάσεις, μια κρίση Οικονομική, Πολιτική και Πολιτισμική.

Αν και η Διεθνής διάσταση της κρίσης παραμένει συσκοτισμένη, η κοινωνία κατανοεί καλύτερα απ’ τα κόμματα και τη διανόησή της, τις κύριες πλευρές της εθνικής κρίσης. Έτσι, διαθέτει ήδη ένα βασικό προσανατολισμό, στον οποίο είναι ολοφάνερα κι από καιρό, τόσο τα ριζοσπαστικά-αντισυστημικά στοιχεία, όσο και η ανεμπιστοσύνη στον κριτικό-αντισυστημικό λόγο.

Φυσικά, ούτε έχει ούτε θα μπορούσε να έχει εκείνη την πληρότητα κατανόησης των πραγμάτων, που προϋποθέτει τη σχετική επεξεργασία και παρέμβαση της διανόησης, ως ιδιαίτερου λειτουργικού οργάνου του κοινωνικού υποκειμένου. Ας σημειώσουμε εν παρόδω, ότι η υστέρηση της διανόησης έναντι της κοινωνίας, αποτελεί πάντοτε δείγμα κρίσης του συνολικού κυρίαρχου λόγου και προοίμιο ιδεολογικών και πολιτικών ανατροπών.

Γιώργος Κοντογιώργης: περικυκλώστε ειρηνικά την Βουλή. Μαζευτείτε 1.000.000+ . Εγκλωβίστε τους!

Κυριακή, 05 Ιούνιος 2011 07:50 | Συντάχθηκε απο τον/την Greekamericannewsagency.com | | |

"Μη φύγετε από εκεί αν δεν τους υποχρεώσετε, όλους μαζί, να ψηφίσουν τα πέντε βασικά νέα άρθρα που θα αλλάξουν ριζικά την πολιτική κατάσταση στην χώρα"

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο

«…Όσο πιο πολλοί τόσο πιο καλά. Διαδηλώστε ειρηνικά χωρίς βία. Μη φύγετε από εκεί αν δεν αλλάξουν οι πέντε βασικές κατευθύνσεις  της σημερινής πολιτικής κατάστασης. Ξαπλώστε κάτω αν η κρατική πολιτική εξουσία μεταχειριστεί βία. Αν είστε  χιλιάδες ένα εκατομμύριο θα είναι πολύ  δύσκολο έως αδύνατο στο σύστημα να πράξει οτιδήποτε».  Αυτή είναι η βασική κατεύθυνση που δίνει ένας εκ των πλέον κορυφαίων της ελληνικής διανόησης ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης ο οποίος μας ανέλυσε ποιο θα πρέπει να είναι το πρόταγμα των ελληνικών κινητοποιήσεων.  Η συζήτηση μας έγινε διότι   τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε έναν ανοιχτό δημόσιο διάλογο μεταξύ των πανεπιστημιακών και της διανόησης κάθε επιπέδου που προβληματίζετε, είτε με δημόσιες παρεμβάσεις είτε με άρθρα και διάλογο στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Ακούγονται πολλές απόψεις και προβληματισμοί για τα αίτια της σημερινής κατάστασης. Δίδονται πολλές ερμηνείες και πολιτικό κοινωνικές και οικονομικές μακρόσυρτες αναλύσεις.  Η συζήτηση και ο δημόσιος διάλογος εντάθηκε με αφορμή τις κινητοποιήσεις  του κινήματος των Οργισμένων αγανακτισμένων Ελλήνων πολιτών που βγαίνουν  στις πλατείες και στα πεζοδρόμια.  Για το θέμα μιλήσαμε με ένα κορυφαίο πανεπιστημιακό του είδους τον πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργο Κοντογιώργη ο οποίος μέσα από το προσωπικό του ιστολόγιο συχνά τελευταία αλλά και με δημόσιες παρεμβάσεις του παρουσιάζει μια σειρά θέσεων που αναλύει για την σημερινή ελληνική κρίση για την οποία επισημαίνει ότι είναι μοναδική και δεν μοιάζει με καμία άλλη του κόσμου αφού έχει το διαίτερο χαρακτηριστικό ότι δημιουργήθηκε από το ίδιο το ελληνικό πολιτικό σύστημα!

Στην  συζήτηση μας, που έγινε με αφορμή τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις στρην Ελλάδα και ειδικά εν όψη της κινητοποίησης της Κυριακής 5 Ιουνίου αλλά και έχοντας μπροστά του το πολιτικό σύστημα την ψήφιση του λεγόμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος -τα νέα επίσης  οικονομικά μέτρα που θα ανακοινωθούν τα προσεχή 24ωρα, μας δίνει λεπτομερώς τις πρώτες πέντε  βασικές κατευθύνσεις -τα όνομάζει άρθρα-, τους   όρους  και τις  προϋποθέσεις μιας τέτοιας λαϊκής κινητοποίησης για να έχει ουσιαστικό πολιτικό αποτέλεσμα στην πράξη.  Στην ανάλυση του ο διακεκριμένος πανεπιστημιακός ξεκαθαρίζει πως δεν θα πρέπει να υπάρξει βία από την πλευρά των πολιτών ακόμα και αν δεχθούν βία! Αναλύει και αποσαφηνίζει πως με πολιτικές πράξεις της λαϊκής ετυμηγορίας θα ενταχθεί η κοινωνία στο πολιτικό γίγνεσθαι χωρίς να χρειασθεί να καταλυθεί με πράξεις μη ελεγχόμενες  η κοινωνική και πολιτική σταθερότητα. Τονίζει ότι είναι αναγκαίο να λειτουργήσει ο λαός ως σώμα, για την ακρίβεια ως πραγματική εκκλησία του δήμου με συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες ας τον ακούσουμε.

ΜΕΡΟΣ Α , ΜΕΡΟΣ Β

Βίντεο: Ο Ρομπάι ομολογεί ανοιχτά, πως η κυβέρνηση υποθηκεύει την χώρα

Εδώ και Τώρα Βαθειά Δημοκρατία, του Δημήτρη Τζουβάνου

Από το tvxs

15:05 - Σάβ 04/06/2011, tvxsteam

Έχει πλέον κατανοηθεί, πέρα απ’ τους μύθους μετρολόγων κι αναπτυξιολογούντων, ότι η απάντηση στην πολύπλευρη κρίση είναι πολιτική. Απαιτεί υπέρβαση ολόκληρου του Πολιτικού Συστήματος, ως προϋπόθεση για την οικονομική και γενικότερα τη βιοτική-πολιτισμική διέξοδο. Μια υπέρβαση, που αποτελεί και διεθνώς πλέον το δρόμο για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια προοπτική, στους όρους της γενικής συστημικής αλλά και βιοτικής κρίσης.

Η χώρα, ανάμεσα στα ιδιαίτερα βαθειά αδιέξοδά της και την πλούσια παράδοση και κληρονομιά της, προηγείται στην ανάγκη και τη δυνατότητα απάντησης, μιας απάντησης παραδειγματικής σε διεθνές επίπεδο. Υπάρχει εδώ η δυνατότητα να ξεπεραστούν τα αδιέξοδα του συστημικού τοπίου και μαζί τα αδιέξοδα του αριστερού αντισυστημικού λόγου, που επιβιώνει ως συνταγή παρά τη βοούσα διάψευσή του.
Το κλειδί για την απάντηση αποτελεί το Δημοκρατικό Αίτημα, ικανό να εξασφαλίσει την αναγκαία κοινωνική στήριξη και ταυτόχρονα ικανό να αποτελέσει το θεσμικό κεφαλόσκαλο του περαιτέρω κοινωνικού αυτεξούσιου. Ικανό επίσης να εξασφαλίσει όρους δημιουργικής ( παραγωγικής και πολιτισμικής ) απάντησης της κοινωνίας απέναντι στα αδιέξοδα που χαραμίζουν τις θυσίες της. Ικανό ακόμα να αποτελέσει κρίκο της δημοκρατικής αλυσίδας που ανά την υφήλιο αντιπαλεύει την συστημική-ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Ικανό, τέλος, να επεκτείνει, ενοποιήσει, κι αναβαθμίσει πολιτικά το κίνημα διαμαρτυρίας, να το μετατρέψει σε κίνημα επικίνδυνο για το καθεστώς κι ελευθερωτικό για την κοινωνία.
Το Δημοκρατικό Αίτημα δεν αφορά την «πραγματική δημοκρατία», ούτε την «αληθή τοιαύτη», για να θυμηθούμε το γέρο-ΓΠ και τα όσα ακολούθησαν ως το σήμερα του εγγονού του. Η δημοκρατία δεν αφορά κάποιο τυπολογικό μοντέλο, ούτε είναι ανεξάρτητη απ’ τα πολιτισμικά και συγκυριακά δεδομένα. Ενσωματώνει κατακτημένους θεσμούς κι άλλους που ωριμάζουν στη συγκυρία, αλλά πάντα ορίζεται δυναμικά στην ικανότητά της να μετατρέπει τον εκάστοτε βαθμό του κοινωνικού αυτεξούσιου σε περαιτέρω αυτεξούσιο. Η δημοκρατία αφορά το βάθος της κοινωνικής εξουσίας που μπορεί να τροφοδοτήσει απ’ τα σπλάχνα της νέο βάθεμα. Η δημοκρατία είναι η εκάστοτε βαθειά δημοκρατία που έχει όρους και στήριξη να βαθύνει παραπέρα, κόντρα στο βαθύ καθεστωτικό κράτος.
Είναι κοινωνικά υπερώριμο, σήμερα το αίτημα της δημοκρατικής διεξόδου, τίθεται ως εδώ και τώρα ανάγκη και δυνατότητα, ξεπερνώντας την «ωρίμαση» που η αριστερά θεωρεί αναγκαία για την αποτυχημένη μειοψηφική-εξ εφόδου στρατηγική της.
Έτσι, το ζήτημα συνοψίζεται σήμερα στο παγκοινωνικό αίτημα: «ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΒΑΘΕΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ».
Τι θα σήμαινε όμως αυτό σήμερα; Θα σήμαινε «άμεση δημοκρατία», δημοψηφισματική δημοκρατία κτλ; Σίγουρα θεσμοί αμεσοσυμμετοχής κτλ. είναι αναγκαίοι στο επίδικο κεφαλόσκαλο της κοινωνικοπολιτικής πορείας. Στο οποίο όμως, για πολλά χρόνια, ο πολυκομματισμός θα αποτελεί βασικό δημοκρατικό θεσμό, στο πλαίσιο της πολύμορφης κοινωνικής πορείας σε διεθνές επίπεδο. Το ζήτημα έτσι είναι η ανάταξη της στρεβλής εκπροσώπησης σε πολιτειακό και κομματικό επίπεδο, ώστε οι εκπρόσωποι να δεσμεύονται ως εντολοδόχοι της κοινωνίας κι όχι ως εγκάθετοι του αλλότριου κομματικού καθεστώτος. Διαχωρισμός εξουσιών, περιορισμός θητείας, ανακλητότητα, χρηματοδοτήσεις, θεσμοί αμεσοσυμμετοχής και κλήρωσης ορισμένως, θεσμοί διαφάνειας, κατάλληλα εκλογικά συστήματα κτλ. συνιστούν το αναγκαίο σήμερα περιεχόμενο της Βαθειάς Δημοκρατίας.
Το βασικό κοινωνικό προσανατολισμό στο αίτημα αυτό, καθώς και τις αναγκαίες ειδικότερες επεξεργασίες, οφείλει να συνοδεύει μια πολιτική πραγμάτωσης, μια πολιτική που να συνδέει το σήμερα με το δημοκρατικό αυτό άλμα. Την αφετηρία αποτελεί η πλήρης αντίθεση στο σημερινό πολιτικό σύστημα. Η διαδικασία μετάβασης δεν είναι αναγκαστικά μιας μορφής, ούτε υπακούει σε κάποια συνταγή. Αντίθετα οφείλει με όρους ρεαλιστικούς και υπερβατικούς ταυτόχρονα, να επιτελέσει την αναγκαία τομή διασφαλίζοντας την αναγκαία εθνική συνέχεια και παγκοινωνική στήριξη.
Την καλύτερη ίσως λύση αφορά μια μεταβατική κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, όχι απλά με οικουμενική διάσταση, αλλά με την αποφασιστική συμμετοχή ανεξάρτητων προσώπων που μπορούν αξιόπιστα να εκφράσουν τη μεταβατική αυτή προοπτική, φυσικά υπό την επιτήρηση της κινητοποιημένης κοινωνίας. Στην κυβέρνηση αυτή, η πρωτοβουλία και δυνατότητα του σάπιου πολιτικού συστήματος να αναβιώσει επαναχειραγωγώντας την κοινωνία, πρέπει να αφαιρεθεί.
Αντίθετα, τα καθήκοντα της μεταβατικής αυτής κυβέρνησης είναι ουσιαστικά 3.
α) Επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, όσον αφορά τους εκχωρητικούς αλλά και τους επαχθείς όρους. Παράλληλη επαναδιαπράγματευση του χρέους, αναζήτηση εναλλακτικών πηγών δανεισμού (μιας και τα καταφέραμε επί κεϋνσοσιαλισμού να ζούμε με δανεικά), ανακατανομή των βαρών αποπληρωμής μεταξύ εχόντων και μη, καθώς κι ελάχιστη διασφάλιση της επιβίωσης του κόσμου, στο πλαίσιο αναδιανεμητικής πολιτικής έκτακτης ανάγκης.
β) Αποκατάσταση της ψυχικής ενότητας και του αισθήματος ασφάλειας – δικαιοσύνης – αισιοδοξίας στην κοινωνία, παράλληλα με την δρομολόγηση του σχεδιασμού παραγωγικής ανασυγκρότησης, καθώς επίσης και αποφασιστικός έλεγχος κάθε παρασιτικής-συντεχνιακής απαίτησης και μεθόδευσης, σε διαρκή διάλογο με την κοινωνία.
γ) Προετοιμασία Συνταγματικής αναθεώρησης και νομοθεσίας που θα κατοχυρώνουν το αναγκαίο βάθεμα της δημοκρατίας, κι οδήγηση σε εκλογές στον συντομότερο κατάλληλο χρόνο.
Φυσικά όλα αυτά, απαιτούν τη διαρκή κοινωνική πίεση, αλλά και τη «βίαιη προσαρμογή» της αλλότριας κομματοκρατίας στις κοινωνικές ανάγκες. Αυτό, όμως έτσι κι αλλιώς θα γίνει κάποια στιγμή, και καλό για τη χώρα είναι να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Το βιβλίο του Δημήτρη Τζουβάνου, «Κρίση κι Από-κριση», κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Φυλλομάντης.

Η φωτογραφία είναι του Δημήτρη Θεοδόση.

ΣΦΥΡΟΚΟΠΗΜΑ ΤΩΝ ΤΡΟΪΚΑΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
 ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

 Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ,
 Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4528332
 e-mail: impireos@hotmail.com
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 3ῃ Ἰουνίου 2011

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
 Καθώς βαθαίνει ἡ κρίση καί ἡ ὕφεση συγκλονίζει τήν χώρα μας οἱ ἐκβιασμοί τῆς Κυβέρνησης διά στόματος τοῦ Ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν ἀποδεικνύουν ἐναργέστατα τήν βασιμότητα τῆς γνωστῆς δήλωσης τοῦ πρ. Διευθύνοντος Συμβούλου τοῦ ΔΝΤ περί «προεκλογικῶν ὑπογείων διαδρομῶν» διά τήν οἰκονομική ὑποδούλωση καί ἐξαθλίωση τῆς χώρας μέ στοχοθεσία τήν ἀπομείωση τῶν οἰκονομικῶν της ἀξιῶν καί μεγεθῶν καί τήν ἁρπαγή τοῦ φυσικοῦ της πλούτου καί τῶν βασικῶν ὑποδομῶν της σέ ἐξευτελισμένες τιμές ἐφαρμόζοντας τήν γνωστή μέθοδο τῶν ἁρπακτικῶν τοῦ διεθνιστικοῦ συστήματος.

Ναυαρχίδα ὅλου αὐτοῦ τοῦ δολίου καί αἰσχροῦ σχεδιασμοῦ εἶναι ἡ σατανοκίνητη λέσχη Μπίλντεμπεργκ, πού ἀποτελεῖ τόν πολιτικό βραχίονα τοῦ διαμονιώδους Σιωνιστικοῦ τέρατος καί ἡ ὁποία εἶναι ἡ συντονίστρια τῶν διαφόρων μασονικῶν καί ναζιστικῆς ὑφῆς ὀργανώσεων πού στοχεύουν στήν παγκόσμια ὀλιγαρχική καί τυρρανική διακυβέρνηση. Πρῶτα μέλη τῆς ναυαρχίδας ὑπῆρξαν ὁ Πολωνοεβραῖος Ρότζερ Ρέντιγκερ καί ὁ ναζιστής πρίγκηπας Μπέρνχαρντ τῆς Ὀλλανδίας, χρηματοδότες δέ ὅλος ὁ «καλός» κόσμος Σιωνιστές καί Ναζιστές Ρότζιλντ, Ροκφέλερ, Schiff, Kuhn, Loeb, Οὐόλεμπεργκ κλπ. Αὐτή ἡ ὀργάνωση ἀνέλαβε νά δημιουργήσει ὅλα τά διεθνῆ ὄργανα πού θά ὑπηρετούσαν δῆθεν τήν παγκόσμια εἰρήνη.Γιά παράδειγμα τόν Ο.Η.Ε. τοῦ ὁποίου τό κτίριο κτίστηκε σέ οἰκόπεδο τῶν Ροκφέλερ. Ὁ μακροβιότερος Γραμματέας του ἦταν ὁ διαβόητος Κούρτ Βάλτ Χάιμ, σκληρός ναζιστής μέ κατηγορίες γιά ἐγκλήματα κατά τῆς ἀνθρωπότητος. Καριέρα μεγάλη ἔκανε στόν Ὀργανισμό ὁ ἐπίσης διαβόητος Κόφι Ἀνάν, σύζυγος τῆς ἀνεψιᾶς τοῦ Οὐόλεμπεργκ, ἑνός ἀπό τούς κύριους χρηματοδότες τῆς Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

 Μέ πρόσχημα τό «ἀντικομμουνιστικό ἄλλοθι» δημιούργησαν ὅλες τίς ὀργανώσεις πού ἐλέγχουν τόν πλανήτη. Δημιούργησαν τήν Παγκόσμια Τράπεζα μέ πρῶτο Πρόεδρο τόν ἑβραῖο Εὐγένιο Μάγιερ, πατέρα τῆς Κ. Γκράχαμ, ἡ ὁποία εἶναι ἡγετικό στέλεχος τῆς Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
Ὁ ἔλεγχος τῶν Διεθνῶν Ὀργανισμῶν ὅπως τοῦ ΟΗΕ, τῆς Παγκόσμιας Τράπεζας, τοῦ ΔΝΤ, τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου κλπ ἔδωσε τήν δυνατότητα τοῦ ἐλέγχου τῆς παγκόσμιας μεταπολεμικῆς τάξης. Μέσα ἀπό τούς διαδρόμους τοῦ σιωνισμοῦ, μέσα σέ αὐτή τήν «χρυσή μήτρα» παρήχθησαν ὅλα τά γνωστά σήμερα golden boys, ἄνθρωποι οἱ ὁποίοι ἐντασσόμενοι στό σύστημα ταξίδευαν ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς στίς ὕπατες θέσεις τῶν ἡγεσιῶν τῶν Κρατῶν καί τῶν πολυεθνικῶν ἑταιριῶν. Ἔτσι ἐπιτέθηκαν σέ ὅλον τόν κόσμο ἱδρύοντας διεθνεῖς ἑνώσεις μέ σκοπό τήν ἐπιβολή παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Αποκάλυψη:Πλαστογραφούν την ανακοίνωση της τρόικας και παραπλανούν τον ελληνικό λαό

Ιουνίου 4th, 2011 Citypress-gr.admin Leave a comment Go to comments

Η ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ αναφέρει ότι ολοκληρώθηκαν σήμερα θετικά οι συζητήσεις.. Ενώ η τρόικα μιλάει για: Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών, μείωση επιδομάτων-μισθών, μείωση φοροαπαλλαγών και αύξηση φόρων ακινήτων...

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΙΚ

Γιατί δεν είναι ίδιες οι αναφορές..Yπάρχει κάποιος λόγος;;;

Άραγε δεν ξέρουν αγγλικά;

Γιατί η ανακοίνωση της τρόικας είναι μια σελίδα, ενώ η αντίστοιχη του ΥΠΟΙΚ λιγότερο από μισή;;

Μήπως για να κρύψουν το μαύρο χάλι της οικονομίας και του προγράμματος;

Μήπως θέλουν να αποκρύψουν τις : ....

Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών, μείωση επιδομάτων-μισθών, μείωση φοροαπαλλαγών και αύξηση φόρων ακινήτων...

Δημιουργία ανεξάρτητης επαγγελματικής υπηρεσίας για την διαχείριση των αποκρατικοποιήσεων..

Γιατί δεν αναφέρουν την δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης, με συμμετοχή της τρόικας,  των δομικών μεταρρυθμίσεων ;;

Απίστευτοι παπατζήδες και τσαρλατάνοι...

Έχω μάτια και βλέπω 

http://feeds.feedburner.com/blogspot/Dohv

Ερώτημα εν απορία πολίτη (του Γ. Κοντογιώργη)

http://contogeorgis.blogspot.com/2011/06/blog-post_02.html

        

           Όλοι αυτοί, "υπουργοί, βουλευτές αλλά και παρουσιαστές τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων", που σπεύδουν "να καταδικάσουν μετά βδελυγμίας, το ολιγόωρο μπλόκο στη Βουλή, από ομάδα διαδηλωτών και να του προσδώσουν έως και χαρακτήρα αμφισβήτησης του δημοκρατικού πολιτεύματος" (Ελευθεροτυπία, 01.06.2011) γιατί δεν οργανώνουν μια συζήτηση σε τηλεοπτική εκπομπή μεγάλης ακροαματικότητας να συζητήσουμε τι είναι και τι δεν είναι δημοκρατία; Πόσο δημοκρατικό είναι ένα σύστημα που επιφυλάσσει στο κράτος τις ιδιότητες και του εντολοδόχου και του εντολέα; Που εγκιβωτίζει την κοινωνία των πολιτών στο καθεστώς του ιδιώτη; Που δεν είναι καν αντιπροσωπευτικό;

          Είναι νόμιμο να αρνούνται στην κοινωνία των πολιτών το δικαίωμα να ανακαλέσει την "υπογραφή" της από ένα "κοινωνικό συμβόλαιο", για το οποίο δεν ερωτήθηκε, και να αναλάβει αυτή την αρμοδιότητα του εντολέα; Όταν μάλιστα οι υποτιθέμενοι εντολείς της απεδείχθησαν  κατά σύστημα ανάξιοι της εμπιστοσύνης της, ανακόλουθοι, διεφθαρμένοι και ιδίως καθ'υποτροπήν αμετανόητοι; Όταν συλλογικά κατέστρεψαν τη χώρα; Τι φοβούνται οι πολιτικοί και πολλοί άλλοι και κρύβονται τον 21ο αιώνα πίσω από απολιθώματα ιδεών του 18ου αιώνα; Πως εξηγείται ότι η κοινωνία των πολιτών έχει αναγορευθεί στον μείζονα εχθρό της άρχουσας (πολιτικής και πνευματικής) τάξης;

          Προς τι η ύβρις της εντεταλμένης σιωπής για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα  που σπεύδει αυτόκλητη να νομιμοποιήσει η κρατική διανόηση;  Γιατί ο διάλογος που διεξάγεται στα ΜΜΕ έχει εμφαντικά ως πρόσημο τη λογοκρισία του αντιλέγοντος και διακύβευμα την καλλιέργεια της αρχής της ενιαίας σκέψης; Να υποθέσω άραγε ότι οι ιδιοτελείς προτεραιότητες των νομέων του κράτους, τους εμποδίζουν να  διακρίνουν την κατεύθυνση της εξέλιξης και, κατ'επέκταση, τους κινδύνους που συνεπάγεται για τη σταθερότητα του συστήματος η αναβράζουσα αμφισβήτηση της κοινωνίας των πολιτών;  

Για την ακρίβεια

Γιώργος Κοντογιώργης

Γιώργος Κοντογιώργης, Κάλεσμα στην κοινωνία των πολιτών. Τι πρέπει να αλλάξει, πως πρέπει να δράσουμε. (Αρχικό και συμπλήρωμα)

Α) Το πλαίσιο του διακυβεύματος

Μην τρέφουμε αυταπάτες. Οι διαδηλώσεις και οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους και στις πλατείες είναι αδιέξοδες, διότι δεν αίρουν την αιτία του προβλήματος, που είναι η μονοπωλιακή συγκέντρωση του συνόλου της πολιτικής εξουσίας στα χέρια των νομέων  του κράτους. Όταν η κοινωνία των πολιτών, έχοντας εκτονωθεί ή εξαντληθεί, θα επιστρέφει στα σπίτια της, οι πολιτικοί θα συνεχίζουν να διαλέγονται και να συναποφασίζουν με τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς φορείς των μηχανισμών (τους χορηγούς ισχύος, χρήματος, επικοινωνίας κλπ), που τους κρατούν όμηρους στην πολιτική επιφάνεια.

Είναι επείγον να αντιληφθούμε ότι θεμελιώδη αιτία του σημερινού προβλήματος αποτελεί το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα της νεοτερικότητας δεν είναι ούτε δημοκρατικό ούτε αντιπροσωπευτικό. Το πολιτικό προσωπικό κατέχει κατά τρόπο αδιαίρετο και την ιδιότητα του εντολοδόχου και του εντολέα, ενώ η κοινωνία των πολιτών είναι εγκιβωτισμένη στην ιδιωτική σφαίρα. Με όχημα το πολιτικό αυτό σύστημα και τον αναπόφευκτο εκφυλισμό του σε μια δυναστική κομματοκρατία, οι δυνάμεις που ορίζουν την παγκόσμια τάξη κατάφεραν να ελέγξουν το κράτος και να επιβάλουν την πολιτική τους κυριαρχία επί της κοινωνίας των πολιτών.

Υπό τις συνθήκες αυτές, η κοινωνία των πολιτών καλείται:

(α) να πάρει την πολιτεία στα χέρια της, να αξιώσει την αναστολή των άρθρων του Συντάγματος που αναιρούν την αντιπροσωπευτική αρχή της πολιτείας, που της αφαιρούν την ιδιότητα του εντολέα. Να επεξεργασθεί προτάσεις νόμων που θα καταργούν τον κατοχικό χαρακτήρα του κράτους και τη δυναστική κομματοκρατία, που θα εξαρτούν το πολιτικό προσωπικό από την κοινωνία των πολιτών, που θα καταργούν την "ασυλία" του και θα το υπάγουν απευθείας στη δικαιοσύνη για τα πολιτικά του πεπραγμένα, που θα παρέχουν στον πολίτη δικαίωμα εννόμου συμφέροντος για τη βλάβη που θα του προκαλούν οι φορείς της διοίκησης και το πολιτικό προσωπικό. Να επεξεργασθεί, τέλος, τις πολιτικές κατευθύνσεις μέσα στις οποίες θα υποχρεούται η πολιτική εξουσία να κυβερνήσει.

(β) Να περικυκλώσει ειρηνικά, αλλά μαζικά τη Βουλή (κατά προτίμηση σε ώρα ολομέλειας) και το Μαξίμου (όταν θα συνεδριάζει ο μονάρχης πρωθυπουργός με τους συνεργάτες του) και να αξιώσει την υπερψήφιση των νομοθετικών της προτάσεων. Εν ανάγκη να μην τους αφήσει να αποχωρήσουν εάν δεν τις ψηφίσουν ή να απαιτήσει την προσέλευσή τους γι'αυτό. Να συνεχίσει έτσι με επιμονή, ώσπου να κατοχυρωθεί ότι η βούληση της κοινωνίας των πολιτών θα διατυπώνεται θεσμικά και θα συνεκτιμάται υποχρεωτικά στις πολιτικές τους αποφάσεις. Να τους υπενθυμίσει με σαφήνεια ότι αυτή (η κοινωνία των πολιτών) αποτελεί τον λόγο ύπαρξης και του κράτους και του πολιτικού προσωπικού και της οικονομίας. Ότι η κοινωνία των πολιτών, και όχι το κράτος, ενσαρκώνει και διερμηνεύει το έθνος. Ότι το συμφέρον της κοινωνίας των πολιτών οφείλει να αποτελεί το μοναδικό "τέλος" της πολιτικής τους λειτουργίας. Ότι αυτή, η κοινωνία, και όχι αυτοί, οι πολιτικοί, είναι αρμόδια να μορφοποιήσει τις πολιτικές που θα συνάδουν με το κοινό συμφέρον.  Ότι η θέση της κοινωνίας είναι μέσα στην πολιτεία, όχι στις πλατείες. Και ότι ο χρόνος της εν λευκώ εξουσιοδότησης που τους παρέχει το σύστημα να διερμηνεύουν τη βούλησή της και να προσδιορίζουν το συμφέρον της έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.  Ήρθε η ώρα η κοινωνία των πολιτών να διεκδικήσει τη μεταβολή του πολιτικού συστήματος ώστε η ψήφος της να αποκτήσει αντιπροσωπευτικό (και όχι απλώς νομιμοποιητικό) περιεχόμενο. Αντί να δεοντολογεί, πιέζοντας την εξουσία να ενεργήσει υπέρ του κοινού συμφέροντος, να αναλάβει η ίδια την αρμοδιότητα της συναπόφασης. Να ανακτήσει το δικαίωμα του "ελέγχειν" και του "ευθύνειν" των πολιτικών, την ιδιότητα του εντολέα, αντί να αποδέχεται τον εγκλεισμό της στην ιδιωτική σφαίρα, αφήνοντάς τους να αλωνίζουν και να νέμονται το κράτος από κοινού με τους ποικιλώνυμους της διαπλοκής συγκατανευσιφάγους.  

Την ημέρα που η κοινωνία των πολιτών θα αποκτήσει επίγνωση των αιτίων του προβλήματος και θα διακηρύξει το τέλος του "κοινωνικού συμβολαίου" που της επέβαλαν μονομερώς οι νομείς του κράτους, που θα διατυπώσει με ρητό τρόπο την αξίωσή της να γίνει θεσμικός συντελεστής της πολιτείας και όχι υπήκοος, που θα αντιληφθεί ότι αποτελεί την πρωτογενή πηγή κάθε εξουσίας και, φυσικά, της δικής τους ύπαρξης, θα διαπιστώσει την αποτελεσματικότητα της δύναμής της. Την ημέρα εκείνη το πολιτικό προσωπικό θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα στο δρόμο της άρνησης και, συνακόλουθα, της οπισθοδρόμησης, ο οποίος θα το εκθέσει ανεπανόρθωτα ως αυταρχικό και στη μεταβολή του σε προσήλυτη θεραπαινίδα της κοινωνίας των πολιτών και απλό εντολοδόχο του συμφέροντός της. Στο διακύβευμα αυτό, το  συγκριτικό πλεονέκτημα της κοινωνίας των πολιτών είναι ότι ο χρόνος του (μη δημοκρατικού και μη αντιπροσωπευτικού) πολιτικού συστήματος, που γέννησε η εξερχόμενη από τη μεσαιωνική δεσποτεία Ευρώπη, και της εκφυλιστικής του εκδοχής της κομματοκρατίας, έχει παρέλθει. Ούτε το ίδιο, ούτε η εξω-πολιτειακή δράση που επιφυλάσσεται στην κοινωνία των πολιτών, μπορεί να ανατρέψει τη μονοσήμαντη πολιτική ηγεμονία των "αγορών" που διαφεντεύει την πλανητική "δικαιοταξία".

Οπωσδήποτε, η πολιτική τάξη δεν διαθέτει καμία νομιμοποίηση να αρνηθεί στην κοινωνία των πολιτών το δικαίωμα να άρει, εφόσον το επιθυμεί, την εμπιστοσύνη της στο πολιτικό σύστημα που αποκλείει τη συμμετοχή της στη διαδικασία λήψεως των αποφάσεων.  

Οδηγός περαιτέρω ενημέρωσης στην ιστοσελίδα: http://contogeorgis.blogspot.com/

(Αθήνα, 29 Μαΐου 2011)

B). Τι πρέπει να αλλάξει, πως πρέπει να δράσουμε

(Συμπλήρωμα)

Το διακύβευμα του "Συντάγματος 2011" φέρνει για πρώτη φορά την κοινωνία πολιτών αντιμέτωπη με το σύνολο των (πολιτικών και άλλων) νομέων του κράτους. Αυτό καθεαυτό το γεγονός φανερώνει ότι το συλλογικό δεν συγκροτείται πια με όρους μάζας, αλλά αξιώνει να αποτελέσει το αθροιστικό γινόμενο των πολιτών. Η επιβεβαίωση της ατομικότητας μέσα στο συλλογικό μεταβάλει τον πολίτη από ενεργούμενο υπήκοο σε ελεύθερη και χειράφετη οντότητα που διαμορφώνει τις εξελίξεις. Επομένως, είναι κατάδηλο ότι αποτελεί μέγιστο ψεύδος των στοχαστών της νεοτερικότητας ο ισχυρισμός ότι κράτος και πολιτικό σύστημα ταυτίζονται εκ φύσεως.

Για να διαφυλαχθεί η κατάκτηση αυτή της κοινωνίας των πολιτών απαιτείται:

α) Να συνεκτιμηθεί ότι ο τρόπος της εξωθεσμικής διαμαρτυρίας στις μέρες μας έχει "κοντά πόδια" για να αντιπαρατεθεί με τους γίγαντες της παγκόσμιας τάξης.

 Να έχουμε επίγνωση ότι ο χρόνος της αθέσμιτης λειτουργίας της συλλογικότητας είναι πεπερασμένος. Οι αθέσμιτες συλλογικότητες διαρκούν λιγότερο από την ανάγκη που τις γέννησε. Κινδυνεύουν είτε να εκφυλισθούν είτε να διεμβολισθούν από τις συντεταγμένες εξουσίες και τις δυνάμεις που αρνούνται την χειραφέτηση της κοινωνίας των πολιτών. Ο κίνδυνος αυτός είναι μεγαλύτερος όταν το διακύβευμα της κοινωνίας των πολιτών αναπτύσσεται σε μια μικρή χώρα και δεν συνάδει ούτε με την εσωτερική δυναμική των χωρών  του ηγεμονικού συμπλέγματος που καθορίζει τα παγκόσμια πράγματα ούτε, πολλώ μάλλον, με το συμφέρον τους.

β) Να διατυπωθούν με "νομοθετική" σαφήνεια τα αιτήματα και να είναι ρεαλιστικά.

Ρεαλιστικά και αναγκαία θεωρώ, υπό τις παρούσες συνθήκες, τα εξής:

- Να καταργηθεί η ασυλία και να υπαχθεί το πολιτικό προσωπικό σε δικαστήριο που θα απαρτίζεται από κληρούμενο σώμα δικαστών με τη συμμετοχή ενόρκων πολιτών.

- Να θεσμοθετηθεί η αρμοδιότητα του "ελέγχειν" το πολιτικό προσωπικό (της διοίκησης και της δικαιοσύνης). Ο έλεγχος να αφορά και τα άτομα (π.χ. τον βουλευτή ανά εξάμηνο από κληρούμενο σώμα πολιτών της εκλογικής του περιφέρειας) και τα πολιτειακά σώματα.

-Να καθιερωθεί η πολιτική ευθύνη (το "ευθύνειν") του πολιτικού προσωπικού για τις πολιτικές του πράξεις (ή παραλήψεις), οι οποίες βλάπτουν την κοινωνία των πολιτών. Να διατυπωθεί με σαφήνεια ότι σκοπός του "πολιτεύεσθαι" είναι το συμφέρον (του έθνους) της κοινωνίας και όχι (του έθνους) του κράτους. Δεν νοείται τον 21ο αιώνα να ζούμε σε καθεστώς προγενέστερο εκείνου του Σόλωνα.

- Να αναγνωρισθεί στον πολίτη δικαίωμα "εννόμου συμφέροντος" για τη βλάβη που του προκαλούν οι φορείς της διοίκησης, της δικαιοσύνης και το πολιτικό προσωπικό. Απέναντι στον πολίτη, να ευθύνεται ευθέως ο διοικητικός, δικαστικός και πολιτικός αξιωματούχος και, όλως επικουρικώς, το κράτος.

- Να αξιωθεί η υποχρεωτική έκφραση γνώμης (της βούλησης) της κοινωνίας των πολιτών πριν από κάθε πολιτική απόφαση (κυβερνητική ή νομοθετική) καθώς και η δυνατότητά της να εγείρει ζητήματα πολιτικής που εκτιμά ότι χρήζουν αντιμετώπισης (π.χ. η αποτελεσματική λειτουργία της διοίκησης).  Πρακτικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η επιστημονική δυνατότητα των δημοσκοπήσεων, δεν χρειάζεται να μαζεύουμε κάθε φορά όλη την κοινωνία στην πλατεία Συντάγματος. Θα μπορούσε πριν από τη λήψη οποιαδήποτε απόφασης να είναι υποχρεωτική η δημοσκόπηση της κοινωνίας για το τι θέλει. Ή, ακόμη περισσότερο, να δημιουργηθεί ένας διαρκής δημοσκοπικός Δήμος, ο οποίος θα συζητά και θα αποφαίνεται για τα προβλήματα της χώρας σε πολιτικό επίπεδο. Αυτό είναι ένα παράδειγμα. Μπορούμε να βρούμε χίλιους δυο τρόπους. Αλλά είναι απαραίτητο η κοινωνία πολιτών να εισέλθει στην πολιτική. Να συμμετέχει στις αποφάσεις.

- Θα προκύπτει έτσι τι θεωρεί η κοινωνία των πολιτών συμφέρον της και τι όχι. Στον παρόντα χρόνο θα αρκούσε η υποχρεωτικότητα της γνώμης και όχι ο υποχρεωτικός της χαρακτήρας για την πολιτική εξουσία. Το "ελέγχειν" και το "ευθύνειν' σε συνδυασμό με την εκλογική διαδικασία, θα εξισορροπεί την βούληση της πολιτικής εξουσίας να αυτονομείται.

-Να αξιωθεί από τη Βουλή να παραιτηθεί από την καταχρηστική της "αρμοδιότητα" να νομοθετεί για ζητήματα πολιτικής ευθύνης των μελών της και ιδίως να εμπλέκεται στη διαχείριση των ευθυνών τους. Να υπαχθούν όλες οι υποθέσεις ασυλίας και σκανδάλων από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν στη δικαιοσύνη. Οι υποθέσεις που ανάγονται στο "ευθύνειν" των πολιτικών, από τη φύση τους, δεν παραγράφονται.

- Τα περισσότερα από τα παραπάνω δεν απαιτούν αναθεώρηση του Συντάγματος. Ειδάλλως, η κοινωνία των πολιτών να αξιώσει την αναστολή των άρθρων του Συντάγματος που επιφυλάσσουν στην πολιτική εξουσία την ιδιότητα του εντολέα.

γ)  Συμπληρωματικά, σε ό,τι αφορά στον τρόπο της πολιτικής δράσης.

-Αναφέρθηκα ήδη στην άμεση, χωρίς χάσιμο χρόνου, μαζική και ειρηνική περικύκλωση της Βουλής και του Μαξίμου.

- Συμπληρώνω την πρόταση αυτή με την επισήμανση ότι, εάν η πολιτική εξουσία επιχειρήσει να εμποδίσει, με οποιονδήποτε τρόπο, την εκδήλωση του φρονήματος της κοινωνίας των πολιτών, στον τόπο της αυταρχικής πράξης, να κατακλιθούν όλοι ως ένα σώμα υπτίως στη γη. Το μόνο που θα επιτύχει είναι η ολοκληρωτική απονομιμοποίησή της. Το "κοινωνικό συμβόλαιο", που εγκιβωτίζει την κοινωνία των πολιτών στο καθεστώς του ιδιώτη, προϋποθέτει τη σιωπηλή έστω συναίνεσή της. Εάν αυτό αμφισβητείται μαζικά, τεκμαίρεται η διάρρηξή του, επομένως απαιτείται η εκ νέου απόφανση του σώματος της κοινωνίας των πολιτών. Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική τάξη φάνηκε ανάξια της εν λευκώ εμπιστοσύνης που της δόθηκε από την κοινωνία των πολιτών και το χειρότερο καταχράσθηκε τον ρόλου της με ολέθρια αποτελέσματα για τη χώρα.  

Οδηγός περαιτέρω ενημέρωσης στην ιστοσελίδα:  http://contogeorgis.blogspot.com/

(Αθήνα, 01.06.2011)

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ)

πρόταση του "θαλαμοφύλακα"

Αν χτυπήσω το χέρι μου, δε θα το κόψω. Θα προσπαθήσω να το θεραπεύσω. Μέχρι να εξαντλήσω όλα τα περιθώρια. Και μόνο αν δε θεραπεύεται με τίποτα και κινδυνέψω να πεθάνω, τότε μπορεί να αποφασίσω να το κόψω.

Δε χρειάζεται να καταλύσουμε το κράτος. Κράτος έχουμε, το οποίο κακήν - κακώς δουλεύει. Σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι...
εργάζονται. Μπορεί να μην απολαμβάνουμε το επίπεδο υπηρεσιών που θέλουμε, όμως όταν κάνουμε μια αίτηση, κάποια στιγμή η δουλειά μας γίνεται.

Αρα κάποιος δουλεύει.Σπάνιο είδος μεν (που είπε και κάποιος γνωστός μου) αλλά υπάρχουν και δημόσιοι υπάλληλοι που δουλεύουν. Πολύ. Βγάζουν και τη δουλειά όλων αυτών που δε δουλεύουν. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν γίνονται ποτέ προϊστάμενοι ή διευθυντές και θάβονται και προσπερνόνται από ανίκανους αφισσο-κολλητές.

Η λύση που προτείνεται, δεν προϋποθέτει ούτε τη διάλυση του κράτους, ούτε των θεσμών (εξ αρχής τουλάχιστον), ούτε την ισοπέδωση της δημόσιας διοίκησης. Ολα αυτά, υπολειτουργούν, διότι η κεφαλή της εξουσίας (σύσσωμη η Ελληνική βουλή) είναι διαβρωμένη και επέτρεψε την γέννηση αυτού του τέρατος που ονομάζουμε Ελληνικό κράτος. Διόρισαν τα μπατζανάκια τους, τους έδωσαν πολλαπλούς παχυλούς μισθούς και τους ανέθεσαν τη διοίκηση του κράτους. Το παν είναι να κάτσεις στην καρέκλα. Μετά δε σε κουνάει κανένας. Μπορείς να κλέβεις, να τεμπελιάζεις, να διορίζεις και να ρημάζεις άνετα, αρκεί να μην σε πιάσουνε τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη της θητείας σου.

Πως λοιπόν θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά;

Το κράτος θα δούλευε μια χαρά αν καταργούνταν η βουλευτική ασυλία και οι παραγραφές και αν υπήρχαν αυστηροί νόμοι (που να εφαρμόζονται) για την τιμωρία των δημόσιων λειτουργών που παρανομούν, κλέβουν ή παραβαίνουν το καθήκον τους. Σκεφτείτε πως θα συμπεριφέρονταν οι πολιτικοί μας αν γνώριζαν ότι σε περίπτωση που οποιοσδήποτε δημόσιος λειτουργός κλέψει έστω και ένα ευρώ, τότε η περιουσία του θα δεσμευθεί απο το Ελληνικό δημόσιο και ο ίδιος θα καταδικαστεί σε δωρεάν εργασία σε δημόσια έργα. (Φανταστείτε τον Πάγκαλο να σπάει με κομπρεσέρ χειρός τα μπετά στα διόδια που έφτιαξαν).  Τα λαμόγια που μας έχουν κάτσει στο σβέρκο, θα έφευγαν μακριά αφού πλέον δε θα μπορούσαν να κλέψουν.

Ενα άλλο θετικό βήμα θα ήταν επίσης η αιρετότητα στα βουλευτικά αξιώματα. Αλλα μας υποσχέθηκες και άλλα έκανες; Απ' το αυτί και στο σπίτι.

Ενα τρίτο θετικό βήμα θα ήταν η επικύρωση όλων των προς ψήφιση νόμων απο τους πολίτες.

Πως θα εξασφαλίσουμε την εφαρμογή τέτοιων νόμων;

Σήμερα υποτίθεται ότι υπεύθυνος για τη διαφύλαξη της δημοκρατίας στη χώρα μας είναι ο Πρόεδρος της δημοκρατίας.  Αυτόν όμως, τον εκλέγει η βουλή, δηλαδή η συμμορία που μας έφερε ως εδώ. Αρα είναι της απολύτου εμπιστοσύνης τους. (Το δηλώνουν άλλωστε κάθε φορά πριν τον ψηφίσουν).

Η προδοσία που διαπράχθηκε μας επιτρέπει να δικαιούμαστε να μην εμπιστευόμαστε τη διαφύλαξη ενός τόσο σπουδαίου αγαθού όπως η Ελληνική δημοκρατία, ούτε στον Παπούλια, ούτε και σε κανέναν άλλον πρόεδρο που πέρασε ή θα περάσει απο τη θέση αυτή.


Ο έλεγχος της εξουσίας στο λαό.

Προτείνω λοιπόν, αντί προέδρου δημοκρατίας, μια ομάδα 500 πολιτών, τυχαία εκλεγμένων, ένας ανα επάγγελμα (οι άνεργοι θα εκπροσωπούνται επίσης) οι οποίοι θα αντικαταστήσουν τον ρόλο του προέδρου. Θητεία έξι μήνες. Οποιος υπηρετήσει το θεσμό, δε θα ξανά-υπηρετεί. Το κράτος θα φροντίσει την εργασία του και την οικογένεια του για όσο διάστημα διαρκεί η θητεία του. Θα απολαμβάνουν σεβασμό και τιμές ισάξιες του σημερινού Προέδρου για όσο διάστημα διαρκεί η θητεία τους.

Ολοι οι νόμοι που συντάσσει η βουλή θα επικυρώνονται απο τους 500. Αλλιώς δε θα ισχύουν. Θα επιστρέφουν προς αναθεώρηση ή θα απορρίπτονται. Η κλήρωση ανα επάγγελμα θα εξασφαλίσει ότι μεταξύ των 500 θα υπάρχουν και γιατροί και μηχανικοί και νομικοί και όλοι, έτσι ώστε οι 500 να μπορούν να αξιολογούν τους νόμους που άπτονται του επαγγέλματος τους. Με τον τρόπο αυτόν επίσης δε θα διατρέχουμε τον κίνδυνο να συμπέσουν κάποια στιγμή π.χ. πολλοί φαρμακοποιοί που θα άλλαζαν τους νόμους προς το συμφέρον τους και με τον τρόπο αυτό θα επερχόταν ισορροπία ανάμεσα σε αντικρουόμενα συμφέροντα.

Οταν οι 500 δεν μπορούν να έχουν απόλυτη πλειοψηφία ή όταν εκτιμήσουν ότι ο προς ψήφιση νόμος  επηρεάζει τόσο σοβαρά τη ζωή του λαού ώστε να πρέπει να αποφασίσει ολόκληρος ο λαός, θα διενεργούν δημοψήφισμα (που είναι ο ορισμός της δημοκρατίας).  Μια διαδικασία θα ήταν η υποχρεωτική διενέργεια δημοψηφίσματος όταν το απαιτήσουν οι 100 απο τους 500.


Σε περίπτωση που γίνει καταγγελία απο οποιονδήποτε πολίτη κατα πολιτικού ή αξιωματούχου για υπεξαίρεση, απάτη ή παράβαση καθήκοντος, οι 500 θα συλλαμβάνουν τον ύποπτο και θα τον οδηγούν κατ' ευθείαν στη δικαιοσύνη. Οι αξιωματούχοι θα δικάζονται σε δικαστήρια με ενόρκους (τυχαία επίσης εκλεγμένους πολίτες). Τέλος οι εξεταστικές επιτροπές που δεν βλέπουν πουθενά σκάνδαλο. Η ηγεσία της αστυνομίας θα συμμορφώνεται υποχρεωτικά στις υποδείξεις των 500.

Η ομάδα των 500 προτείνω να είναι οπλισμένη. (Δεν είναι προϋπόθεση) Οι πολίτες που κληρώθηκαν να λαμβάνουν ολιγοήμερη εκπαίδευση στη χρήση όπλων.   Ισως το "οπλισμένοι" να ακούγεται ακραίο. Ομως αυτά που ζούμε είναι ακραία ήδη. Και για να σταματήσουμε μια κατάσταση που μας έφερε έως εδώ, πρέπει να απεμπλακούμε από ταμπού και να χρησιμοποιήσουμε τη φαντασία μας. Το σύστημα το κάνει. Γιατί όχι κι εμείς;

Δε χρειάζεται να καταλύσουμε το κράτος - αποφυγή χάους.

Κατα τα άλλα, τα κόμματα - κόμματα, οι πολιτικοί πολιτικοί και το κράτος - κράτος. Μόνο που τώρα η καρέκλα τους θα είναι ηλεκτρική. Και το διακόπτη θα τον έχει ο λαός.

Κοινοβουλευτική δημοκρατία, την οποία θα διασφαλίζει η μόνιμη παρουσία εκπροσώπων του λαού.



Ο δρόμος είναι ανοικτός.

Εκτός της κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας και του νόμου περι ευθύνης υπουργών, πολλά πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν για να αναπτυχθεί η χώρα μας όταν θα έχουμε απαλλαγεί από τα φίδια:

http://thalamofilakas.blogspot.com/2011/05/blog-post_3579.html 

Υπάρχουν απαντήσεις για όλα. Και πως θα αρνηθούμε το χρέος και πως θα πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις και πως θα φτιάξουμε την παιδεία μας και πως θα αναπτυχθούμε οικονομικά.

Οταν επιτέλους τη χώρα αυτή την κυβερνήσουν Ελληνες, άνθρωποι δηλαδή που θα λειτουργούν με γνώμονα την ευημερία του Ελληνικού λαού και όχι την εξασφάλιση απατεώνων δανειστών, θα βρούμε λύσεις για όλα. Είμαστε λαός έξυπνος και ικανός.  Λίγο δύσκολοι στη συννενόηση, αλλά είμαστε εργατικοί, πανέξυπνοι και εφευρετικοί.

Που θα βρούμε τα λεφτά για μισθούς και συντάξεις.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα πλούσια. Ορυκτός πλούτος, φυσική ομορφιά, τουρισμός, επιστήμες, πολιτισμός. Αν καταφέρουμε να πάρουμε την εξουσία στα χέρια μας απο τους προδότες είμαι βέβαιος ότι θα μεγαλουργήσουμε.

Ποιος θα τα επιβάλει όλα αυτά;


Ολα αυτά θα πρέπει να τα επιβάλλουμε εμείς. Ο Ελληνικός λαός. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συμφωνήσουμε ότι θέλουμε αυτό το πολιτικό σύστημα. Η μη συμφωνία μας σε κάποιο πολιτικό μοντέλο είναι αυτή που μας εμποδίζει να απαιτήσουμε. Δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτε αν δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Αν δεν έχουμε ένα σκοπό. Ενα όραμα.

Θεωρώ ότι το προτεινόμενο μοντέλο, είναι αρκετά γνώριμο ώστε να δεχθεί ο λαός την αλλαγή (θα υπάρχουν πάλι κόμματα, θα ψηφίσουμε κ.λ.π. και ταυτόχρονα αρκετά ριζοσπαστικό ώστε να εξασφαλίσει την αλλαγή προς την σωστή κατεύθυνση που χρειαζόμαστε και τη διασφάλιση της δημοκρατίας.  Το μόνο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η αντικατάσταση του προέδρου απο μια ομάδα τυχαία εκλεγμένων πολιτών. 

Πλεονεκτήματα.

- Η ομάδα των 500 δε θα γίνει ποτέ κλίκα. Κάθε έξι μήνες οι πολίτες θα ανανεώνονται.
- Δε χρειάζονται αρχηγοί κινήματος που θα μπορούσαν να εξελιχθούν στους επόμενους δυνάστες μας.
- Αυτόματος καθαρισμός του πολιτικού συστήματος. (Είναι βέβαιο ότι οι σημερινοί βουλευτές θα παραιτηθούν την επόμενη μέρα πρωϊ - πρωϊ και ότι οι υγιείς πολίτες θα βγουν μπροστά μέσα απο τα σημερινά κόμματα ή νέα.
- Δε θα ψηφίζονται αντιλαϊκοί ή προδοτικοί νόμοι όπως το μνημόνιο.
- Θα τιμωρούνται οι κλέφτες και οι ψεύτες.
- Θα εφαρμόζονται δημοψηφίσματα για όλα τα σοβαρά θέματα.

Με δυο λόγια: Ισονομία και Δημοκρατία.

Πότε είναι η ώρα;


Οι συγκεντρώσεις που γίνονται αυτές τις ημέρες, αποτελούν μια εξαιρετική ευκαιρία να αναλάβει ο Ελληνικός λαός την εξουσία. Αν τροποποιηθεί το σύνταγμα μας με τον τρόπο που περιγράφτηκε παραπάνω, δε χρειαζόμαστε ούτε νέους αρχηγούς, ούτε ομαδάρχες, ούτε τίποτε. Το σύστημα είναι κλειδωμένο. Η τυχαιότητα εξασφαλίζει ότι δε θα δημιουργηθεί μια νέα γενιά του πολυτεχνείου η οποία θα λυμαίνεται τη χώρα για άλλα 35 χρόνια. Η τιμωρία και η εξασφάλιση της τήρησης των νόμων εξασφαλίζει ότι

Τι πρέπει να κάνω;


Να μιλάς. Να μιλάς με όλους, όπου σταθείς κι όπου βρεθείς. Σε κατα πρόσωπο επικοινωνία, στην παρέα, στις λαϊκές συνελεύσεις που γίνονται τώρα. Να εξαπλωθεί η ιδέα ότι η λύση στα προβλήματα μας είναι απλή. Φτάνει να τη δούμε και να τη θέλουμε. Στις λαϊκές συνελεύσεις, μιλάνε όλοι, αλλά μιλάνε για άσχετα πράγματα. Φτάνουν οι διαπιστώσεις. Είναι κλέφτες και προδότες. Το ξέρουμε. Υπάρχουν κομματόσκυλα που παίρνουν δεκαπλούς μισθούς. Το ξέρουμε. Χάσαμε την εθνική μας κυριαρχία. Κι αυτό το ξέρουμε. Φτάνουν οι διαπιστώσεις. Ηρθε η ώρα των προτάσεων.

Το σύστημα θα δεχθεί την αλλαγή αυτή;

Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Είναι σαν την ιστορία με τα ποντίκια που έκαναν συνέλευση για να δούν πως θα εμποδίσουν τη γάτα να τα πιάνει και να τα τρώει:
"Να της κρεμάσουμε ένα κουδούνι στην ουρά" πρότεινε ένα ποντίκι "ώστε να την ακούμε όταν έρχεται και να την αποφεύγουμε" συμπλήρωσε.
"Ναι! Ναι!" αναφώνησαν με χαρά τα ποντίκια στη συνέλευση "Αυτό είναι!" φώναζαν ενθουσιασμένα.
"Ωραία λοιπόν! Τώρα χρειαζόμαστε εθελοντές για να κρεμάσουμε το κουδούνι" ανακοίνωσε το γηραιότερο ποντίκι.
Η συνέλευση έλαβε τέλος και τα ποντίκια πήγαν το καθένα στη φωλιά του.

Ολα αυτά τα ανατρεπτικά, δεν πρόκειται να γίνουν εύκολα. Θα γίνουν μόνο όταν ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο Ελληνικός λαός αποκτήσει ένα αίτημα για αλλαγή του συντάγματος. Οχι απαραίτητα όπως προτάθηκε εδώ, αλλά σίγουρα σε μια μορφή που θα δώσει τέλος στην κομματοκρατία. Ενα σύνταγμα που αντί να επιβραβεύει τα λαμόγια και να τα πλουτίζει, να τα ελέγχει και να τα τιμωρεί. Ενα σύστημα στο οποίο ο λαός θα έχει λόγο χωρίς να πελαγοδρομούμε.


Και ποιος τα λέει όλα αυτά;



Ενας σαν εσένα. Δεν έχει σημασία το όνομα μου. Σημασία έχει τι λέω. Αν αυτά που λέω μπορεί να είναι παγίδα ή όχι. Αν μπορούν να κρύβουν κακούς σκοπούς. Αν όχι, τότε δεν έχει σημασία ποιος είμαι. Είμαι εσύ.

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ