Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Ναδιρέστατον....


Οι ζοφερές περιστάσεις, απαιτούν νέα γλωσσικά εργαλεία για να περιγραφούν.. Εκεί που νομίζεις ότι πιάσαμε πάτο, ξάφνου διαπιστώνεις, ότι υπάρχουν και πατώτερα. Και αναγκάζεσαι να καταφύγεις σε παραθετικά:
Ναδίρ, ναδιρέστερον, ναδιρέστατον.

Και πάλι διαπιστώνεις ότι υπάρχουν και χειρότερα: Τό υπέρτατον, τό άφατον ναδιρέστατον:

Ο Ξυνίδης, που τον έφτυσαν και του πέταξαν καρέκλες οι συνδικαλιστές του Πασοκ, ανέφερε: "Κάθε βράδυ, ο πρωθυπουργός δεν κοιμάται και κλαίει"
Καί μιά και φτάσαμε τόσο χαμηλά, πέφτω κι εγώ, και θυμάμαι αυτό που λέγαμε μαθητές:
" Νά σε γα-ώ χαράματα,
και να πατάς τα κλάματα"....

Δεν υπάρχουν σχόλια: