Οι ζοφερές περιστάσεις, απαιτούν νέα γλωσσικά εργαλεία για να περιγραφούν.. Εκεί που νομίζεις ότι πιάσαμε πάτο, ξάφνου διαπιστώνεις, ότι υπάρχουν και πατώτερα. Και αναγκάζεσαι να καταφύγεις σε παραθετικά:
Ναδίρ, ναδιρέστερον, ναδιρέστατον.
Και πάλι διαπιστώνεις ότι υπάρχουν και χειρότερα: Τό υπέρτατον, τό άφατον ναδιρέστατον:
Ο Ξυνίδης, που τον έφτυσαν και του πέταξαν καρέκλες οι συνδικαλιστές του Πασοκ, ανέφερε: "Κάθε βράδυ, ο πρωθυπουργός δεν κοιμάται και κλαίει"
Καί μιά και φτάσαμε τόσο χαμηλά, πέφτω κι εγώ, και θυμάμαι αυτό που λέγαμε μαθητές:
" Νά σε γα-ώ χαράματα,
και να πατάς τα κλάματα"....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου